Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

42- Ανασφάλεια




E — ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Νο 42
1. Ένας λαός με κομμένα τα φτερά. Υπογεννητικότητα, ψευδαισθήσεις, κοντόθωρα οράματα, τσαπατσουλιά, ατιμωρησία, χαμηλή διεισδυτικότητα του πνεύματος και του πολιτισμού, κυνήγι της εξουσίας στο γεύμα, ούτε στο μαγείρεμα ούτε στο συμπόσιο. Είμαστε ένας λαός με μικρή αναγνωσιμότητα 25,4% ενώ αρκετά «διαβασμένοι» θεωρούνται 8,6%. Αναγκαστικά η υποκουλτούρα εισβάλλει με όλες τις μορφές στη ζωή μας. Η απαξία της παιδείας και του πολιτισμού εισβάλλει καθιστά την ζωή μας μίζερη, αποξενωμένη από το περιβάλλον, τους συνανθρώπους μας και την κοινωνία των πολιτών. Η οικονομική ανάλυση της θνησιγενούς αυτής κατάστασης είναι πεδίο λαμπρό για διερεύνηση. Η ανασφάλεια του Έλληνα επιδεινώνεται του Θοδωρή Δίζελου από το ΠΑΡΟΝ της 14-01-2007.
2. Οταν καταπατούνται τα δικαιώματα του κράτους δικαίου, όταν ξεχνιόνται στη πολιτική ζωή και στις χάρτες διακήρυξης πχ Ευρωσυντάγματα, φτάνουμε και στα όσια και ιερά στην εξαπάτηση των παλαιότερων ξωμάχων γενιών από τις κρατούσες νεώτερες, το ασφαλιστικό. Τι είδους μεταρρύθμιση;; αναρωτιέται ο Γιώργος Ρωμανιάς στην «Ε» της 19-3-2006.
3. Η ασφάλιση είναι ένας όρος που συμβαδίζει με την ασφάλεια, εξ ορισμού αντίθετος με την έννοια της διακινδύνευσης. Είναι άτοπο να δίδεται, διεθνώς, τόση έμφαση στην ασφάλεια (στην πάταξη της εγκληματικότητας, στην πρόληψη της τρομοκρατίας) και ταυτόχρονα να εκτίθενται οι πόροι των ασφαλισμένων σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους. Αυτό όμως ακριβώς συμβαίνει. Εδώ η σύνταξη, εκεί η σύνταξη, αντίο σύνταξη της Ευρυδίκης Μπερσή στην «Κ» της 27-3-2007.
4. Στα καλά αστυνομικά μυθιστορήματα ρωτάμε που πήγαν τα λεφτά για να βρούμε το ... «δολοφόνο» 7,6 δις ευρώ από εισφορές χρωστάει το ΙΚΑ. , λιτή περιγραφή του ισολογισμού του ΙΚΑ από την Δήμητρα Καδδά στην «Ε» της 10-6-2007.
5. Οι ευθύνες των συνδικάτων στο ασφαλιστικό από τον έμπειρο Βίκτωρα Νέτα στην «Ε» της 12-6-2007. Εγώ από το περιεχόμενο ποιητική αδεία θα το τίτλιζα Προτάσεις, «προτάσεις», προτάσεις ρε!!
6. Αυτό που όλοι οι συνάδελφοι περιμένατε Η αναλογιστική μελέτη του ΤΣΑΥ περιγραφική μίνι παρουσίαση από το μέλος της διοίκησης της ΟΕΝΓΕ Δημήτρη Βαρνάβα, Οφθαλμίατρο Χαλκιδικής.
7. Ασφάλεια αυτοκινήτου, ζώνες ασφαλείας από τον Ορθοπεδικό Πρεβέζης Δρ. Χαράλαμπο Γκούβα. Τώρα που ταξιδεύουμε οδικά σε μια επικίνδυνη χώρα ας μην κάνουμε τους ξερόλες λίγα λόγια για την ενεργητική και παθητική μας ασφάλεια.
8. Μια νηφάλια πνευματική φωνή που κοσμεί το Ελληνικό Κοινοβούλιο Οι δύο όψεις της Παγκοσμιοποίησης από τον αντιπρόεδρο της Βουλής Σωτήρη Χατζηγάκη στην «Ε» της 28-12-2006. Πρόσφατα εξεδόθη και σχετικό δίτομο έργο του. Μπορούν χώρες με κοινωνική πολιτική να είναι ανταγωνιστικές και οι κανόνες να τηρούνται.
9. Ο Στάθης Σταυρόπουλος μας θυμίζει ότι υπάρχουν καρτέλ που διαφεντεύουν στην χώρα. Αγωγές φίμωσης καταγκελτικών φωνών παρασιτικές για τη δημοκρατία μας. Ναυτίλος οι Δαναοί των Δασών στην «Ε» της 14-6-2007 Οι «Γερμανοί» αντιπρόεδροι σίγουρα έχασαν την ψυχραιμία τους, από ζημιές άλλο τίποτα στην πολύπαθη ΕΡΤ. Οι βρώμικοι θύλακες σε μεσαία και ανώτερα στελέχη καλά κρατούν , ίδιοι και απαράλλαχτοι από την εποχή των πράσινων κρατούντων, πέρα από διοικητική αποτυχία αυτό δείχνει έναν χώρο που «κρατά» ο ένας τον άλλο εις υγείαν αυτών που πληρώνουν κρατική ενημέρωση.
10. Ανακοίνωση της ΑΕΓ 21-5-07 για την συνάντηση με τον υπουργό κ. Αβραμόπουλο και το δολωματάκι του «επιδόματος εφημέρευσης».
11. Το χρονικό κλεισίματος μιας επαρχιακής κλινικής Το μοιραίο του Γυναικολόγου Φλωρίνης Γιάννη Κοσκοσά. Αντικειμενική αξιολόγηση επιστημόνων πότε θα αποκτήσουμεygeianet - Δικτυακή Πύλη για την ΥΓΕΙΑ;;;;
12. Νομικές παρεμβάσεις του δικηγόρου κ. Μιχαήλ για την ισχύ των επιδομάτων.
13. Το μήνυμα του Δημήτρη Κουναλάκη. Πως οι δηλώσεις του υφυπουργού Γιαννόπουλου, η ρακο- ιατρική και οι πολιτικές διευκολύνσεις μεταξύ αγροτικού και ειδικότητας μπλέκουν μεταξύ τους.
14. Το σκιάχτρο άρθρο του Δημήτρη Βαρνάβα πάνω στα τωρινά και τα μελλούμενα, τους μύθους και τις υπογραμμίσεις της σκληρής νοσοκομειακής απαξίας. Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
15. Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στα ασφαλιστικά ταμεία και το ΤΣΑΥ. Το γράμμα του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Σωτήρη Ρηγάκη.
16. Για τους φανατικούς φίλους των Ενυδρείων. Η σαλμονέλλα κατοικεί και στα ενυδρεία. Ανταπόκριση της «Κ» στη 21-4-2006 από The New York Times.
17. Αρθρο του Στέφανου Ληναίου για την Λυρική σκηνή και την αποπομπή του Λαζαρίδη. Στο τέλος μιλάει πάντα το πανί, έλεγε ο Φίνος.

7 σχόλια:

  1. Το ΤΣΑΥ και η μοίρα του

    Τι λένε οι αναλογιστικές μελέτες;


    Στη συνάντηση της ΟΕΝΓΕ με τον Πρόεδρο του ΤΣΑΥ κ. Κωστάκη ζητήσαμε τις πρόσφατες αναλογιστικές μελέτες για το Ταμείο μας, πράγμα που έγινε μετά από λίγες μέρες. Μας δόθηκε λοιπόν
    1.η αναλογιστική μελέτη που κατατέθηκε τον Ιούνιο 2006 και
    2.η σχετική εισήγηση του καθηγητή Ι. Υφαντόπουλου προς το ΔΣ του ΤΣΑΥ τον Μάρτιο 2007.
    Σας έστειλα πριν λίγο καιρό ενημέρωση και εκτιμήσεις από τη συνάντηση με τον κ. Κωστάκη. Διαβάσατε και τη συζήτηση στη Βουλή μετά τη ερώτηση του βουλευτή Θαν. Λεβέντη. Τώρα θα σας παραθέσω αποσπάσματα από την αναλογιστική μελέτη και την εισήγηση χωρίς δικά μου σχόλια, ώστε να έχετε από πρώτο χέρι απόψεις και εκτιμήσεις.

    1 Η αναλογιστική μελέτη εκπονήθηκε από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστήμιου Αθηνών με επικεφαλής την κ. Β. Παπαγιαννοπούλου. Η μελέτη κάνει ανάλυση των μέχρι 31/12/05 δεδομένων και προχωρά σε συμπεράσματα και προτάσεις. Τα συμπεράσματα καταλαμβάνουν έκταση μιάς σελίδας και είναι κατανοητά ακόμη και σε μας που στερούμαστε οικονομικών γνώσεων. Ψηφιοποίησα λοιπόν την σελίδα των συμπερασμάτων και σας την παραθέτω αυτούσια. Οι αριθμοί που παρατίθενται είναι σε χιλιάδες ευρώ, επομένως ο αριθμός 4.195.217 σημαίνει 4 δισεκατομμύρια 195 εκατομμύρια 217 χιλιάδες ευρώ.
    Ακολουθεί αυτολεξεί το κείμενο των συμπερασμάτων της αναλογιστικής μελέτης:

    Από τα αναλογιστικά ισοζύγια εξάγουμε την παρακάτω ανακεφαλαίωση των αποτελεσμάτων κατά κλάδο (σε χιλιάδες ευρώ):

    Κύρια σύνταξη -4.195.217
    Πρόνοια -9.480
    Ασθένεια 1.653.939

    ΣΥΝΟΛΟ…………………….. - 2.550.759
    Αναλυτικότερα κατά κλάδο μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής:

    Κύρια σύνταξη
    Το έλλειμμα του κλάδου είναι 4.195.217 χιλ. ευρώ ή 23,7% του συνολικού ενεργητικού.
    Εάν θέλει το Ταμείο να ισοσκελίσει τον κλάδο θα πρέπει να ακολουθήσει το δρόμο της αύξησης των εισφορών, της μείωσης των παροχών ή συνδυασμό των δύο. Οι εισφορές των εν ενεργεία ασφαλισμένων και εργοδοτών θα πρέπει να αυξηθούν κατά 70,34% για να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα, πράγμα ανέφικτο. Αντίστοιχα, οι μελλοντικές συντάξεις των «παλιών» ασφαλισμένων θα πρέπει να μειωθούν κατά 40,9% για το ίδιο αποτέλεσμα, πράγμα δυσάρεστο.

    Κλάδος Πρόνοιας
    Το έλλειμμα του κλάδου είναι 9.480 χιλ. ευρώ ή 8,0% του συνολικού ενεργητικού.
    Οι εισφορές των «παλιών» θα πρέπει να αυξηθούν κατά 53,65% για να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα, πράγμα ανέφικτο. Αντίστοιχα οι μελλοντικές παροχές των «παλιών» ασφαλισμένων θα πρέπει να μειωθούν κατά 8,16%, πράγμα δυσάρεστο μεν, αλλά αποδεκτό, εάν ο κλάδος εξακολουθήσει να είναι ελλειμματικός και στο μέλλον.

    Κλάδος ασθένειας
    Αυτός ο κλάδος είναι πλεονασματικός κατά 1.653.939 χιλ. ευρώ και δεν χρήζει διορθωτικών μέτρων. Μια προνοητική ενέργεια της διοίκησης του Ταμείου θα ήταν η μέριμνα για την αύξηση του αποθεματικού του κλάδου, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσει δυσκολίες από τις αναπόφευκτες ετήσιες διακυμάνσεις των αποτελεσμάτων.

    2 Η εισήγηση του καθηγητή Ι. Υφαντόπουλου στηρίζεται στην παραπάνω αναλογιστική μελέτη, της οποίας επαναλαμβάνει πολλά σημεία. Επιπλέον κάνει συγκρίσεις με παλαιότερη αναλογιστική μελέτη του 1997 και προβαίνει σε γενικές διαπιστώσεις.
    Παραθέτω αυτούσια τα δύο αυτά τμήματα της εισήγησης.

    ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
    ΤΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΤΟΥ 1997 ΚΑΙ ΤΟΥ 2006

    Από τα Αναλογιστικά ισοζύγια εξάγουμε την παρακάτω ανακεφαλαίωση των αποτελεσμάτων κατά κλάδο (σε χιλιάδες ευρώ):

    Κλάδοι 1997 2006
    Κύρια σύνταξη -2.639.386 -3.850.920
    Πρόνοια 4.508 -9.480
    Ασθένειας 951.652 1.468.450
    Σύνολο -1.683.226 -2.319.950

    Η σύγκριση των αναλογιστικών αποτελεσμάτων του 1997 και του 2006 ανέδειξε μια σημαντική αύξηση του ελλείμματος μέσα σε μια δεκαετία κατά 708.724 χιλιάδες ευρώ (αύξηση 42%) που προέρχεται από τη μεγάλη αύξηση του ελλείμματος στον κλάδο σύνταξης της τάξεως των 1.211.534 χιλιάδων ευρώ. Επιπρόσθετα, ο κλάδος Πρόνοιας από οριακά πλεονασματικός έγινε οριακά ελλειμματικός, ενώ η αύξηση του πλεονάσματος του κλάδου ασθένειας κατά 516.798 χιλιάδες ευρώ δεν επαρκούσε να καλύψει τη μείωση των δύο κλάδων.

    ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
    Η πρόσφατη αναλογιστική μελέτη έδειξε ότι το έλλειμμα στον κλάδο σύνταξης ανέρχεται στα 3,8 δις. Τα αναλογιστικά ελλείμματα μας δείχνουν τις μακροχρόνιες υποχρεώσεις του κλάδου σύνταξης που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένες για όλα τα ασφαλιστικά συστήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, λόγω της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού. Ωστόσο η συγκριτική εικόνα του ΤΣΑΥ είναι πολύ πιο ενθαρρυντική και οικονομικά βιώσιμη σε σύγκριση με άλλους ασφαλιστικούς φορείς της χώρας μας. Επιπλέον η ανάλυση των μακροχρόνιων χρηματο-οικονομικών ροών του ΤΣΑΥ έδειξε ότι ακόμα και σε περίπτωση που δεν ληφθεί καμία μέριμνα τότε το πρώτο έλλειμμα στον κλάδο σύνταξης θα παρουσιαστεί το 2022.
    2.- Οι εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών επαρκούν βραχυπρόθεσμα για να καλύψουν τις παροχές συντάξεων του κλάδου σε ποσοστό που ανέρχεται σε 90% περίπου.
    3.- Η δημογραφική σύνθεση του ΤΣΑΥ είναι εξαιρετικά πλεονεκτική σε σύγκριση με άλλους ασφαλιστικούς φορείς της χώρας μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις αναλογίες ασφαλισμένων/ συνταξιούχων για το έτος 2006: ΤΣΑΥ=5,29 ΙΚΑ=2,17 ΤΕΒΕ=3,08 ΟΓΑ=0,83
    4.- Οι συντάξεις του ΤΣΑΥ υπήρξαν γενναιόδωρες σε σχέση με τα άλλα ασφαλιστικά Ταμεία. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η μέση κύρια σύνταξη ανέρχεται στο ΤΣΑΥ στις 16.000 περίπου ευρώ ετησίως, ενώ στα άλλα Ταμεία είναι ΙΚΑ=6.700 ΤΕΒΕ= 7.500 ΟΓΑ=3.500.
    5.- Κοινωνική εισφορά: Σύμφωνα με το άρθρο 59 του νόμου 2084/92 το κράτος είχε δεσμευτεί προς το ΤΣΑΥ για την καταβολή ετήσιου σταθερού ποσού των 35.000.000 ευρώ, υπό τη μορφή της κοινωνικής εισφοράς. Το 1997 καταργήθηκε η μορφή αυτή χρηματοδότησης προς το ΤΣΑΥ, ενώ σε άλλα επαγγελματικά ταμεία, όπως των νομικών, έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα. Η κατάργηση του ποσού των 35.000.000 θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί από άλλη μορφή χρηματοδότησης προς το ΤΣΑΥ.
    6.- Η εισφοροδιαφυγή αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων στη χώρα μας. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι το μέγεθος της εισφοροδιαφυγής στο ΙΚΑ ανέρχεται στα 1,8 δις ευρώ ετησίως. Για το ΤΣΑΥ δεν υπάρχουν ανάλογες μελέτες. Ωστόσο λόγω της μελλοντικής μηχανοργάνωσης του Ταμείου αναμένεται βελτίωση της εισπραξιμότητας των ασφαλιστικών εισφορών. Η αυξανόμενη εισπραξιμότητα των εισφορών συμβάλλει ουσιαστικά στη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ΤΣΑΥ.
    7.- Η αξιοποίηση των αποθεματικών με ορθολογικές οικονομικές επιλογές θα συμβάλλει στην αύξηση των εσόδων του ταμείου.
    8.- Η επικαιροποίηση των ισολογισμών του ΤΣΑΥ θα συμβάλλει στην βραχυπρόθεσμη λογιστική αποτύπωση των πλεονασμάτων και των ελλειμμάτων των κλάδων σύνταξης, πρόνοιας και ασθένειας. Επιπλέον θα προσφέρει μια σαφέστερη οικονομική εικόνα του ταμείου και θα δώσει την δυνατότητα για την χάραξη βιώσιμης μακροχρόνιας οικονομικής πολιτικής.

    Ευελπιστώντας ότι πρόκειται για χρήσιμη ενημέρωση
    Συναδελφικά
    Δημήτρης Βαρνάβας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενεργητική και Παθητική Ασφάλεια Αυτοκινήτου
    Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

    Δρ. Χαράλαμπος Γκούβας, Ορθοπεδικός Τραυματολόγος,
    Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
    Βελτιωμένο άρθρο από το βιβλίο «Αίτια και Πρόληψη Ατυχημάτων»
    Έκδοση Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Πρέβεζας, έτους 1999

    Από τι εξαρτάται συνολικά η ασφάλεια του αυτοκινήτου;
    Η ασφάλεια του τροχοφόρου οχήματος και κατ΄ επέκτασιν του οδηγού και των επιβατών εξαρτάται από τους εξής παράγοντες:
    1) Οδηγός (πχ λάθος χειρισμού, μεθυσμένος, αφηρημένος, κλπ)
    2) Επιβάτες (λάθος επιβάτη, αντικείμενα επιβατών, κλπ)
    3) Τεχνολογία Αυτοκινήτου (παθητική και ενεργητική ασφάλεια)
    4) Οδόστρωμα (παλαιό, κακή κατασκευή, λακκούβες, ολισθηρότητα, λάθος κλίση, κλπ)
    5) Άλλα τροχοφόρα οχήματα
    6) Αστάθμητοι παράγοντες (πχ βροχή, κατολίσθηση, πλημμύρα, χιόνι)

    Τι είναι η ενεργητική ασφάλεια του αυτοκινήτου;
    Πρόκειται για το σύνολο των τεχνικών στοιχείων και ιδιοτήτων του αυτοκινήτου πού θα βοηθήσουν τους χειρισμούς του οδηγού να ΑΠΟΦΥΓΕΙ το τροχαίο ατύχημα, έστω και αν κάνει κάποιο λάθος στις εκτιμήσεις του ή στους χειρισμούς του. Οι σπουδαιότεροι παράγοντες ενεργητικής ασφάλειας του αυτοκινήτου είναι το πλαίσιο, που συμπεριλαμβάνει τις αναρτήσεις (ικανότητα πρόσφυσης στο δρόμο), το σύστημα διεύθυνσης (ακρίβεια και ευελιξία) και φυσικά τα φρένα με τα νεώτερα συστήματα ασφαλείας τους όπως το ABS (Anti Blocking System) και τα ελαστικά. Σημαντικοί παράγοντες ενεργητικής ασφάλειας στο αυτοκίνητο είναι η καλή ορατότητα, και τα όργανα ελέγχου και φυσικά η ιπποδύναμη.

    Τι είναι η παθητική ασφάλεια του αυτοκινήτου;
    Οσο καλό και αν είναι το αυτοκίνητο και όσο έμπειρος ο οδηγός, δυστυχώς υπάρχει κάποια στιγμή πού θα συμβεί το ατύχημα. Εκεί έρχεται η σειρά της παθητικής ασφάλειας του αυτοκινήτου να παίξει το ρόλο της. Παθητική ασφάλεια του αυτοκινήτου ονομάζεται το σύνολο των τεχνικών ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών, τα οποία επιδρούν κατά το τροχαίο ατύχημα, ελαχιστοποιώντας τους κινδύνους τραυματισμού και θανάτου των επιβατών. Συνεπώς η παθητική ασφάλεια του αυτοκινήτου αποσκοπεί στο ΝΑ ΣΩΣΕΙ τη ζωή και την ακεραιότητα των επιβατών. Στα συστήματα παθητικής ασφάλειας περιλαμβάνονται στο σύστημα απορρόφησης κρούσης (το εμπρός και το πίσω σύστημα συνθλίβονται εύκολα) με σκοπό να προστατευθεί η καμπίνα επιβατών, σαλόνι προστασίας, ζώνες ασφαλείας εμπρός και πίσω, αερόσακκοι εμπρός, πλάγια και πίσω, μαξιλαράκι αυχένος, πτυσσόμενη κολώνα τιμονιού, προστατευτική επένδυση του ταμπλώ, κατάργηση προεξεχόντων αιχμών, ανεμοθώρακας με υαλοπίνακα πολλαπλής θραύσης σε μικρά τεμάχια, κλπ.

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Κάθε νέα γενιά αυτοκινήτων ενσωματώνει και νέα συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας, με σκοπό την ελαχιστοποίηση των τροχαίων ατυχημάτων και την ελαχιστοποίηση των θανάτων και των τραυματισμών και ως εκ τούτου κάθε νέα γενιά αυτοκινήτων είναι ασφαλέστερη των προηγούμενων.

    Ζώνες ασφαλείας και αερόσακοι: Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

    Ποια είναι η ιστορία της ζώνης ασφαλείας αυτοκινήτων (seat belt);
    Η σύγχρονη εποχή του αυτοκινήτου από απόψεως ασφάλειας, αρχίζει το 1950, όταν ένας φωτισμένος Αμερικανός μηχανολόγος, ο Preston Thomas Tacker (1900-1956) κατασκεύασε με χίλια βάσανα, 50 αντίτυπα ενός πρωτοποριακού αυτοκινήτου (βλέπε την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία «Τάκερ») με πολλές καινοτομίες, μεταξύ των οποίων και ζώνες ασφαλείας. Οι τότε κριτικοί του ειδικού τύπου θεώρησαν ‘’παλαβή εφεύρεση’’ τη ζώνη ασφαλείας η οποία ‘’εγκλωβίζει θανάσιμα τον οδηγό’’. Δυστυχώς το τότε βιομηχανικό κατεστημένο πολέμησε τον Tacker, δεν του έδινε ατσάλι, τον συκοφαντούσε στον τύπο, τον έσυρε στα δικαστήρια όπου αθωώθηκε, αλλά τελικά η εταιρεία του κατέρρευσε.

    Έκτοτε και μέχρι το έτος 1970 παγκοσμίως κυκλοφορούσαν πανάκριβα και υπερπολυτελή αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας. Ακόμα και τα πιο ασήμαντα τροχαία ατυχήματα μετατρέπονταν σε θανατηφόρα. Σταδιακά υιοθετήθηκε η οριζόντια ζώνη ασφαλείας της μέσης, δύο σημείων, αλλά γρήγορα αποσύρθηκε γιατί προκαλούσε κάταγμα εξάρθρημα σπονδύλων με παραπληγία και σύντομα υιοθετήθηκε η διπλή σημερινή ζώνη ασφαλείας τριών σημείων. Στην Ελλάδα ο νόμος θεσμοθέτησε ως υποχρεωτικές τις ζώνες ασφαλείας με νόμο (Κ.Ο.Κ.) από το έτος 1978, και πρόσφατα από το έτος 1997 με τον νέο Κ.Ο.Κ. είναι πλέον υποχρεωτικές για όλους τους επιβάτες, εμπρός και πίσω, σε εναρμόνιση με την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης 91/671/EEC.

    Ποιος είναι ο ρόλος της ζώνης ασφαλείας (seat belt) στην οδική ασφάλεια;
    Ο ρόλος της ζώνης ασφαλείας είναι συγκρατητικός κυρίως σε μετωπιαίες συγκρούσεις αλλά και σε ανατροπές αυτοκινήτων. Η ζώνη ασφαλείας μας προστατεύει στην πλειονότητα των συγκρούσεων, επειδή διασπείρει χρονικά και χωροταξικά τις δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά την απότομη επιβράδυνση του αυτοκινήτου στα δυνατά ή ελαστικά σημεία του ανθρώπινου σώματος (λεκάνη, θώραξ, κοιλία). Χωρίς ζώνη η κρούση και καταστροφή του ανθρώπινου σώματος γίνεται ανάμεσα στο 30 msec έως το 150 msec της σύγκρουσης. Η σύγκρουση διαρκεί χρονικό διάστημα dt = περί το 1/10 του δευτερολέπτου. Τόσο η ζώνη ασφαλείας όσο και ο αερόσακκος επιβραδύνουν τη σύγκρουση και την ‘’απλώνουν’’ (κατανέμουν) σε μεγαλύτερη επιφάνεια.

    Ποια είναι η αποτελεσματικότητα της ζώνης ασφαλείας;
    Είναι βέβαιο ότι η ζώνη σώζει ζωές ακόμα και σε μετωπιαίες συγκρούσεις με ταχύτητα 100km/h. Το μόνο που εμφανίζει ο επιβάτης μετά τη σύγκρουση είναι μια εκδορά και μελανιά στο θώρακα κατά μήκος της ζώνης. Η χρήση της ζώνης ασφαλείας είναι υποχρεωτική ακόμα και για μικρές αστικές διαδρομές διότι αποδείχθηκε ότι «το 75% των τροχαίων ατυχημάτων επισυμβαίνουν σε απόσταση 40 Km από την οικία του θύματος». Διαπιστώθηκε επίσης ότι «περισσότερα από το 80% των τροχαίων ατυχημάτων σε αστικό πεδίο, γίνονται με ταχύτητες μικρότερες των 65Km/h». Όπως προαναφέρθηκε, ταχύτητες αυτοκινήτου άνω των 30km/h είναι δυνητικώς θανατηφόρες σε περίπτωση συγκρούσεως. Στατιστικά τεκμηριώθηκε ότι «η χρήση ζώνης ασφαλείας μειώνει το ποσοστό θανάτων στα ατυχήματα κατά 50% και τους σοβαρούς τραυματισμούς κατά 60%».

    Με βάση άλλη στατιστική της τροχαίας του 1985, το 30% των ατόμων πού έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα, οφειλόταν στο ότι δεν φορούσαν ζώνες ασφαλείας. Τέλος όσο για την αξία της ζώνης στους πίσω επιβάτες, σημειώστε ότι ένας ενήλικας βάρους 75Kg που κάθεται στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου χωρίς ζώνη, σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης με 50km/h, θα πέσει πάνω στο μπροστινό του με βάρος 3500Kg δηλαδή όσο ζυγίζει ένας ελέφαντας!

    Οι τυχόν επιφυλάξεις πού ορισμένοι διατύπωσαν σχετικά με τη ζώνη ότι πχ αν πάρει φωτιά το αυτοκίνητο ο επιβάτης εγκλωβίζεται και θα καεί κλπ, αναιρούνται από τη διαπίστωση ότι σε περίπτωση φωτιάς είναι τόσο σφοδρές οι συγκρούσεις πού είναι αδύνατο να επιβιώσεις χωρίς ζώνη. Επίσης σε περίπτωση ανατροπής του αυτοκινήτου, ο επιβάτης με ζώνη έχει μεγάλες πιθανότητες να μήν πάθει τίποτα, ενώ αν δεν φορά ζώνη είτε θα σκοτωθεί μέσα στο αυτοκίνητο από τα πολλά κτυπήματα είτε θα εκτιναχθεί έξω με κίνδυνο να καταπλακωθεί από το ίδιο το όχημα. Η πείρα έδειξε ότι και ανατροπές οχημάτων ακόμα και δέκα φορές είχαν καλό αποτέλεσμα σε οδηγό με ζώνη.
    ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ: Ακόμα και σε βαρύτατα τροχαία ατυχήματα με μεγάλες ταχύτητες η ζώνη προστάτευσε από το θάνατο τον οδηγό, παρά τις εσωτερικές κακώσεις πού έφερε λόγω της επιβράδυνσης (Seatbelt Injury).

    Ποιος είναι ο ρόλος των αερόσακων (airbags) στην οδική ασφάλεια;
    Τους αερόσακους στην οδική ασφάλεια εισήγαγε η εταιρεία Mercedes το έτος 1992. Η εταιρεία Volvo εισήγαγε το έτος 1994 τους πλευρικούς αερόσακους. Ο ρόλος των αερόσακων είναι η απόσβεση της βίας κρούσης, είτε πρόσθιας είτε πλάγιας. Η δράση των αερόσακων, είναι συμπληρωματική των ζωνών ασφαλείας και ουδέποτε υποκαθιστούν τις ζώνες. Εάν εκραγεί αερόσακος και δεν φοράτε ζώνη ασφαλείας μπορεί το ατύχημα να αποβεί θανατηφόρο. Τα σύγχρονα αυτοκίνητα των αρχών του 21ου αιώνα έχουν τουλάχιστον 4 αερόσακους εκ των οποίων δύο μπροστά (στο τιμόνι ο ένας και στο ταμπλό συνοδηγού ο δεύτερος) και δύο στα πλάγια των καθισμάτων. Οι πλάγιοι αερόσακοι προστατεύουν το σώμα από κρούση στα πλαϊνά τοιχώματα του αυτοκινήτου στις πλευρικές συγκρούσεις. Υπάρχει τελευταία η τάση να τοποθετούνται πολλοί αερόσακοι σε πολλά σημεία του αυτοκινήτου με τελικό σκοπό οι επιβαίνοντες να προστατεύονται από βία προερχόμενη από όλες τις κατευθύνσεις. Ήδη το έτος 2005 ανακοινώθηκε και μια νέα εφεύρεση, ζώνη ασφαλείας πού μετατρέπεται σε κυκλικό σωληνωτό αερόσακο (Belt airbag).
    ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ: «Ο αερόσακος δρά συμπληρωματικά στις ζώνες ασφαλείας. Η μενονωμένη λειτουργία του, άνευ ζώνης ασφαλείας δεν προστατεύει και μπορεί να μας σκοτώσει»

    Άλλα συστήματα ασφαλείας αυτοκινήτου: Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

    Ποιος είναι ο ρόλος του μαξιλαριού αυχένος (headrest);
    Το μαξιλαράκι αυχένος υιοθετήθηκε και θεσμοθετήθηκε παράλληλα με τις νέες ζώνες ασφαλείας τριών σημείων μετά το έτος 1975. Μέχρι τότε τα τροχαία ατυχήματα με κτύπημα από πίσω προκαλούσαν τον σοβαρό τραυματισμό του αυχένος με τον όρο «κάκωση μαστιγίου» (whiplash injury), κατά τον οποίο είχαμε μικτή βλάβη δύο κατευθύνσεων, με κατάγματα σπονδύλων, ρήξεις δίσκων, ρήξεις συνδέσμων εμπρός και πίσω και συχνά τετραπληγίες. Το μαξιλαράκι αυχένος αυτοκινήτου (headrest) δεν έχει πρακτική αξία αν ο επιβάτης δεν φορά ζώνη ασφαλείας. Στην περίπτωση πού φορά ζώνη ασφαλείας και η σύγκρουση είναι μπροστά, το κεφάλι με τη ν αδράνεια θα φύγει μπροστά με αποτέλεσμα να γίνει βλάβη οπίσθιων συνδεσμικών στοιχείων του αυχένος και θα γυρίσει ‘’σαν λάστιχο’’ πίσω, προσκρούοντας στο μαξιλαράκι, αν υπάρχει φυσικά. Αυτό λέγεται “τραυματισμός δίκην μαστιγίου” (Whiplash injury). Συνεπώς το μαξιλαράκι καθισμάτων αυτοκινήτου είναι χρήσιμο διότι σταματά την κίνηση της κεφαλής προς τά πίσω. Ο αερόσακκος δρά συμπληρωματικά στο μαξιλαράκι διότι σταματά την κίνηση της κεφαλής μπροστά. Από ορθοπεδικής απόψεως το μαξιλαράκι αυχένος προστατεύει κατά 50% από βλάβες αυχένος.

    Τι προβλέπεται για την πρόσδεση των παιδιών στο αυτοκίνητο;
    1)Μπροστινό κάθισμα: Τα παιδιά να μη κάθονται ποτέ στο μπροστινό κάθισμα. Να κάθονται πίσω και να δένονται με τη ζώνη. Εάν το παιδί καθήσει μπροστά, έστω και για μικρή απόσταση, πρέπει να φορέσει αμέσως ζώνη. Εχουν συμβεί ατυχήματα με εκσφενδόνιση παιδιού χωρίς ζώνη, μέσα από το παρμπρίζ 50 μέτρα στα χωράφια.
    2)Νήπια: Ιδιαίτερα για τα νήπια, πρέπει να υπάρχει το ειδικό κάθισμα εξάρτημα στο οπίσθιο τμήμα του αυτοκινήτου. Εχει συμβεί σε ατύχημα, άδετο βρέφος να έρθει μπροστά στα πόδια του συνοδηγου και να πολτοποιηθεί. Η χρήση αυτών των καθισμάτων απεδείχθη ότι μειώνει τον κίνδυνο θανάτου του παιδιού από 70% έως 90% ανάλογα αν το καρεκλάκι βλέπει πίσω ή μπροστά. Πολλοί γονείς νηπίων έχουν επιφυλάξεις να εμπιστευθούν το παιδί τους σε ένα τέτοιο καρεκλάκι. Απεδείχθη όμως ότι τα παιδιά αισθάνονται πιο άνετα και ασθαλή μέσα σε αυτό το καρεκλάκι. Σημειώνεται δε ότι από την εποχή πού υιοθετήθηκαν αυτά τα καρεκλάκια στην οδική ασφάλεια, δηλαδή περί το 1980, μέχρι σήμερα, έχουν γίνει πολλές τεχνικές βελτιώσεις και η ποιότητά τους αγγίζει το τέλειο.

    Τι άλλο πρέπει να προσέξουμε, για πρόληψη τραυματισμού σε τροχαία ατυχήματα;
    1)Χέρια: Τα παιδιά και όλοι οι επιβαίνοντες να μη βγάζουν ποτέ τα χέρια έξω από το αυτοκίνητο. Εχει συμβεί ακρωτηριασμός χεριού παιδιού από διερχόμενο όχημα.
    2)Αντικείμενα: Να μην υπάρχουν ελεύθερα σκληρά αντικείμενα στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, αλλά να τοποθετούνται στο χώρο αποσκευών. Σε ένα ατύχημα συνέβη ένα κουτί μαρμελάδα να μπλοκάρει το φρένο του ΙΧ, του οποίου η οδηγός δεν μπόρεσε να φρενάρει, με τραγικά αποτελέσματα. Σε άλλο ατύχημα, μια μικρή βαλιτσάκι τύπου Samsonite ελεύθερη στο πίσω κάθισμα σκότωσε το συνοδηγό με κτύπημα στο κεφάλι. Σε μια σύγκρουση μετωπική με ταχύτητα 50km/h, ένα κουτάκι αναψυκτικού 300g πού ευρίσκεται ελεύθερο στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, θα εκσφενδονισθεί μπροστά με δύναμη 32kp ενώ σε ταχύτητα 70Km/h θα εκσφενδονισθεί με δύναμη 180kp.
    3)Μοτοσυκλέτα: Όταν κάποιος ενήλικας παίρνει συνεπιβάτη παιδί σε μοτοσικλέτα, το παιδί πρέπει να φορά επίσης κράνος.
    4)Πεζά παιδιά: Το πεζό παιδί μέχρι 10 ετών πρέπει να συνοδεύεται από ενήλικο στο δρόμο (σχολείο, κλπ). Τα παιδιά όταν περπατούν σε δρόμο διπλής κατεύθυνσης, πρέπει να βαδίζουν αντίθετα στο ρεύμα για να μην τα παρασύρει από πίσω αυτοκίνητο. Όταν βαδίζουν δηλαδή πρέπει να βλέπουν τα ερχόμενα αυτοκίνητα μπροστά τους.
    5)Ποδήλατο: Τα παιδιά με ποδήλατο, πρέπει να φορούν κράνος ποδηλάτου, να έχουν διδαχθεί τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας και να εποπτεύονται από ενήλικα.
    6)Λεωφορείο: Τα παιδιά που κατεβαίνουν από λεωφορείο, να περιμένουν να φύγει το λεωφορείο να ελέγχουν πρώτα το δρόμο και μετά να περνούν απέναντι. Εχουν σκοτωθεί παιδιά από διερχόμενο άλλο αυτοκίνητο, που βιάστηκαν να περάσουν απέναντι, πριν φύγει το λεωφορείο.
    7)Τρένο: Τα παιδιά, οι νεαροί πεζοί, ή παιδιά ποδηλάτες, ή μοτοσυκλετιστές, να προσέχουν πολύ στις σιδηροδρομικές διαβάσεις. Έχει ακρωτηριασθεί στα δύο πόδια νεαρός που με θορυβώδη μηχανή Μoto Cross και φορώντας κράνος, δεν αντελήφθη τα ηχοφωτεινά σήματα, με αποτέλεσμα το διερχόμενο τρένο να τον ακρωτηριάσει σε αμφότερα τα κάτω άκρα.(φωτογραφία διαθέσιμη).
    8)ΚΟΚ: Οι γονείς και τα σχολεία πρέπει κάθε χρόνο να διδάσκουν τον ΚΟΚ στα παιδιά (μαθήματα κυκλοφοριακής αγωγής)

    Αυτά τα λίγα, και Καλό Ταξίδι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το μοιραίο

    Άλλη μια κλινική επαρχιακού νοσοκομείου έπεσε θύμα της πολιτικής της «αναβάθμισης» του ΕΣΥ που ασκεί με συνέπεια ο κ. Αβραμόπουλος! Από 18-5-07 η Μαιευτική - Γυναικολογική Κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας έμεινε με ένα γιατρό και δε μπορεί να λειτουργήσει. Είχαν προηγηθεί 5 μήνες όπου δύο γιατροί με υπεράνθρωπες προσπάθειες, αλλά με κίνδυνο και για την δική τους υγεία και των ασθενών όπως εύκολα γίνεται κατανοητό- λειτουργούσαν την κλινική.
    Παρά τις προειδοποιήσεις, τις εκκλήσεις των γιατρών αλλά και του Διοικητή του νοσοκομείου που έστειλε σχετική επιστολή στον κύριο Υπουργό Υγείας, η κατάσταση οδηγήθηκε στο «μοιραίο». Έτσι οι έγκυες γυναίκες του νομού αναγκάζονται να αναζητήσουν άλλα νοσοκομεία για να γεννήσουν, και επείγοντα περιστατικά μπαίνουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
    Τα προβλήματα αυτά υπολειτουργίας ή κλεισίματος κλινικών του ΕΣΥ που τείνουν να γίνουν καθημερινό φαινόμενο έχουν την εξήγησή τους στην πολιτική απαξίωσης και οικονομικού στραγγαλισμού του ΕΣΥ που ακολουθείται με συνέπεια από το Υπουργείο Υγείας.
    Ο μέσος χρόνος διορισμού ενός γιατρού σε μόνιμη θέση είναι 1,5 με 2 χρόνια (όσο χρειάζεται για να κτιστεί ένα νοσοκομείο σε άλλη χώρα της Ευρώπης!) και ενός επικουρικού γιατρού που εξυπηρετεί άμεσες ανάγκες δύο με τρεις μήνες. Ο δε θεσμός των επικουρικών γιατρών έχει μετατραπεί σε πρότυπο αδιαφάνειας υπηρεσιακής αφασίας και ρουσφετολογίας. Το σχετικό γραφείο στο Υπουργείο δεν απαντά ποτέ! Η λίστα των επικουρικών δεν είναι προσβάσιμη από τους υπεύθυνους των κλινικών και τους διοικητές των νοσοκομείων. Διορίζονται επικουρικοί γιατροί σε κεντρικά και πανεπιστημιακά νοσοκομεία ή σε κλινικές που δεν έχουν ιδιαίτερη ανάγκη (για λόγους ρουσφετιού προφανώς). Καθόλου περίεργο λοιπόν που μια σειρά κλινικές σε όλη την Ελλάδα στενάζουν ή κλείνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αθήνα, 21 Μαΐου 2007


    Επιτρέψατέ μου με την παρούσα μου να απαντήσω σε ερωτήματά σας σχετικά με ορισμένες οικονομικές διεκδικήσεις, τις οποίες μπορούν άμεσα να ενεργοποιήσουν οι Νοσοκομειακοί Γιατροί (ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι).

    1. Επίδομα βιβλιοθήκης

    Το επίδομα αυτό έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα και κακώς φορολογείται. Ο Νόμος 3052/2002, ο οποίος ορίζει, ότι το επίδομα βιβλιοθήκης πρέπει να φορολογείται, είναι απόλυτα αντισυνταγματικός. Σας υπενθυμίζω την σημαντική υπ' αριθ.3150/1999 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία δεν πρέπει να φορολογείται το επίδομα βιβλιοθήκης για συνταγματικούς λόγους αλλά και σωρεία αποφάσεων των Δικαστηρίων μας, που δικαιώνουν τους προσφεύγοντες.
    Υφίσταται η δικονομική δυνατότητα προσφυγής για τις τρεις τελευταίες χρήσεις ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου κατά της αρνητικής απάντησης (που θα πρέπει να προκληθεί) του Προϊσταμένου της Αρμόδιας ΔΟΥ.
    Υπολογίζεται ότι το ποσό που θα πρέπει να επιστραφεί ανά προσφεύγοντα, ανέρχεται στο ύψος των 4.500 Ευρώ περίπου.


    2. Επίδομα 176 Ευρώ

    Η με γενικότητα χορήγηση της παροχής των 176 Ευρώ του άρθρου 14 του Ν.3016/2002 σε ευρύτατες και ετερόκλητες κατηγορίες απασχολουμένων στο Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. και ανεξάρτητα από την οργανική ή υπηρεσιακή τους κατάσταση, αποτελεί στη πραγματικότητα μια γενική αύξηση, που αποβλέπει στη βελτίωση της μισθολογικής κατάστασης των υπαλλήλων αυτών. Επομένως, η κατ' εξαίρεση μη χορήγηση της μισθολογικής αυτής παροχής σε ορισμένες μόνο κατηγορίες υπαλλήλων και ενώ συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησής της, συνιστά άνιση δυσμενή μεταχείριση αυτών έναντι των υπολοίπων, ρητά κατονομαζόμενων ως δικαιούχων, κατηγοριών υπαλλήλων, χωρίς να συντρέχει προς τούτο λόγος δημοσίου συμφέροντος.
    Η άνιση και αδικαιολόγητα δυσμενής αυτή μεταχείριση διατηρήθηκε και υπό την ισχύ του Ν.3205/2003. Προς αποκατάσταση δε της συνταγματικής αρχής της ισότητας πρέπει η παροχή αυτή, που αποτελεί προσαύξηση μισθού των δικαιούχων υπαλλήλων, να καταβληθεί και στους εξαιρεθέντες από την καταβολή της, και μάλιστα από 01-01-2002, οπότε άρχισε η χορήγησή της στους λοιπούς υπαλλήλους του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και των Ν.Π.Δ.Δ.
    Περαιτέρω σημειώνω, ότι γίνεται πλέον δεκτό νομολογιακά, ότι ο χρόνος παραγραφής των χρηματικών αξιώσεων των υπαλλήλων του Δημοσίου, είναι πλέον αυτός της πενταετίας για όλες τις χρηματικές αξιώσεις κατά του Δημοσίου αλλά και για τις αξιώσεις του Δημοσίου έναντι των τρίτων.
    Περαιτέρω, το επιτόκιο υπερημερίας για οφειλές του Δημοσίου, ανέρχεται πλέον σε ποσοστό 10% και όχι σε ποσοστό 6%, όπως ορίζεται στο άρθρο 21 του Κώδικα περί δικών του Δημοσίου.
    Συνεπώς, οι ενδιαφερόμενοι Γιατροί μπορούν να προσφύγουν με Αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο (εάν είναι ειδικευμένοι) και στο Μονομελές Πρωτοδικείο (Πολιτικό Δικαστήριο) (εάν είναι ειδικευόμενοι).
    Το διεκδικούμενο ποσό (κεφάλαιο) για την τελευταία πενταετία ανέρχεται περίπου στα 11.735 Ευρώ.


    3.Επίδομα 200 Ευρώ

    Με την διάταξη του άρθρου 35 του Ν.3329/2005 θεσπίσθηκε νέα παροχή επιδοματικού χαρακτήρα, η οποία χορηγήθηκε στο σύνολο αδιακρίτως του προσωπικού του υπηρετούντος στη Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (τακτικό προσωπικό και μετακλητοί υπάλληλοι) και στους αποσπασμένους σε αυτή, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας που το συνέδεε με το Δημόσιο, την ειδικότητα και τον κλάδο απασχόλησής του, αποβλέπουσα, κατά συνέπεια, ουσιαστικά στην αύξηση του εισοδήματος του συγκεκριμένου μόνο προσωπικού, χωρίς τούτο να υπαγορεύεται και να επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού και δημόσιου συμφέροντος. Ειδικότερη μορφή της αρχής της ισότητας αποτελεί η μισθολογική ισότητα δημοσίου λειτουργού ή υπαλλήλου, που δημιουργεί αντίστοιχο δημόσιο δικαίωμα ίσης μισθολογικής μεταχείρισης. Η ρύθμιση επιδοματικού χαρακτήρα που εισήγαγε η ως άνω διάταξη, καθιερώνει δυσμενή μεταχείριση, ανεπίτρεπτη μισθολογική διάκριση και αντισυνταγματική ρύθμιση σε βάρος του προσωπικού των Νοσοκομείων μας, το οποίο βρίσκεται στη "πρώτη γραμμή του πυρός", τόσο από τη φύση της απασχόλησής του (έκθεση σε μικρόβια, φάρμακα, ακτινοβολία, κλπ.) όσο και λόγω του γεγονότος ότι εκτελεί τα καθήκοντά του με ελλείψεις προσωπικού και κάτω από ιδιαίτερες εργασιακές συνθήκες, ώστε θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αυτές (συνθήκες εργασίας) είναι τουλάχιστον ταυτόσημες και ανάλογες, αν όχι επαχθέστερες, με εκείνες των υπαλλήλων στη Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ότι τα καθήκοντα του εν λόγω προσωπικού δεν υπολείπονται σε σοβαρότητα και σπουδαιότητα από τα καθήκοντα των τελευταίων.
    Το ως άνω μηνιαίο επίδομα των 200 Ευρώ χορηγείται από την 01-01-2005. Συνεπώς, είναι διεκδικήσιμο από την ημερομηνία αυτή και εντεύθεν.


    4.Οι Νοσοκομειακοί Γιατροί, απασχολούμενοι υπερωριακά (εφημερία, η οποία είναι υποχρεωτική υπερωριακή απασχόληση), δικαιούνται για κάθε ώρα εφημερίας 3,70 Ευρώ.
    Οι Μισθωτοί, απασχολούμενοι υπερωριακά, δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας και μέχρι τη συμπλήρωση εκατόν είκοσι (120) ωρών ετησίως, αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 50%. Η αμοιβή για την πέραν των εκατόν είκοσι (120) ωρών ετησίως νόμιμη υπερωριακή απασχόληση, είναι το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 75%.
    Κάθε ώρα υπερωρίας, για την πραγματοποίηση της οποίας δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες από το Νόμο διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, χαρακτηρίζεται κατ' εξαίρεση υπερωρία. Για κάθε ώρα κατ' εξαίρεση υπερωρίας, ο μισθωτός δικαιούται αποζημίωση ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, προσαυξημένο κατά 100%.
    Από τα παραπάνω συνάγεται, ότι η εφημερία των Νοσοκομειακών Γιατρών δεν πληρώνεται ως υπερωρία.
    Συνεπώς, θεωρώ ότι δικαστικά είναι δυνατή η διεκδίκηση από τους Νοσοκομειακούς Γιατρούς της ίσης πληρωμής της εφημερίας όπως της νόμιμης υπερωρίας των μισθωτών και συνακόλουθα της διεκδίκησης των διαφορών που υφίστανται μέχρι τούδε.

    Για οποιαδήποτε διευκρίνιση παραμένω στη διάθεσή σας.

    Με εκτίμηση

    Δρ Μιχαήλ Δ. Μιχαήλ
    Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. έλαβα το παρακάτω μήνυμα από το συνάδελφο Δημήτρη Κουναλάκη και το παραθέτω αυτούσιο:

    Κύριε Βαρνάβα,
    Στο τελευταίο e-mail σας με τίτλο "ρακο-ιατρική" σχολιάζετε την υπόσχεση
    του κ. Γιαννόπουλου να ανακοινώσει την αναγνώριση έξι μηνών από την
    ειδικότητα υπολογίζοντας το χρόνο του αγροτικού. Με καταπλήσσει (αν και
    δεν ξέρω εάν θα έπρεπε) το γεγονός ότι αντί να σταθείτε στην
    αντι-εκπαιδευτική αυτή ενέργεια και να τεκμηριώσετε τις εσφαλμένες
    βάσεις αυτής της απόφασης, τα επιχειρήματα σας μάλλον είναι ανάλογα της
    σοβαρότητας αυτής της απόφασης.
    Περίμενα να διαβάζω ότι η αναγνώριση 6μήνου από το αγροτικό στην
    ειδικότητα δεν έχει επιστημονική ή/και εκπαιδευτική λογική καθώς η όποια
    εκπαίδευση ή εμπειρία λαμβάνει κάποιος στο αγροτικό δεν είναι απαραίτητα
    το ίδιο με αυτό που θα λάβει στην ειδικότητα που θα επιλέξει. Αντίθετα,
    διαβάζω "πως είναι δυνατόν να ειδικεύεται γράφοντας συνταγές σε παπούδες;"
    Περίμενα να διαβάζω ότι η ειδικότητα απαιτεί να υπάρχει πάντα κάποιος
    ειδικευμένος μαζί σου (που σίγουρα ούτε στα σημερινά νοσοκομεία βέβαια
    θα το έχει) και διαβάζω ότι "αν συχνάζει στο καφενείο και πίνει
    τσίπουρα, να ειδικευτεί στην ρακο-ιατρική"
    Είναι γνωστό ότι καθένας μιλά με βάση τις εμπειρίες του και είμαι
    σίγουρος ότι για να τα γράφετε αυτά, κάτι θα ξέρετε εκ πείρας. Η δική
    μου όμως εμπειρία είναι διαφορετική. Έχω γνωρίσει αγροτικούς που έφυγαν
    μετά το τρίμηνο από το νοσοκομείο και ρωτάγανε "άμα ο παππούς μας λέει
    ότι έχει ζάλη τι φάρμακα δίνουμε;" και φεύγοντας από το αγροτικό ξέρανε
    και εφάρμοζαν καλύτερα κι από κάποιους ΩΡΛάδες την διαφοροδιάγνωση στον
    ίλιγγο. Αντίθετα, ξέρω και αγροτικούς που κατάφεραν να πάρουν αμάξι με
    τις "προμήθειες" από τα φασόν. Επίσης εκ της δικής μου εμπειρίας, ξέρω
    τμήματα στο νοσοκομείο που έκανα ειδικότητα, που ειδικευόμενοι
    εκπαιδεύτηκαν άριστα στην ειδικότητα τους αλλά και τμήματα που
    "σπουδάσαν" το χρηματιστήριο ή άλλα "αλλότρια χόμπι" που είναι της μόδας.
    Λυπάμαι αλλά δεν είναι το αγροτικό και γενικότερα η πρωτοβάθμια φροντίδα
    υγείας "συνταγές για τους παπούδες" ή "τσίπουρο στο καφενείο". Σε σχέση
    με πολλά νοσοκομεία, υπάρχουν ουκ ολίγα αγροτικά που μαθαίνεις
    περισσότερα στο αγροτικό από ότι το πρώτο εξάμηνο της ειδικότητας. Και
    το τι θα κάνεις στο αγροτικό ή στην ειδικότητα έχει άμεση σχέση με το τι
    είσαι εσύ ως ιατρός, όπως λέει και η παροιμία: "Όπου κι αν πάει το
    πουλί, τον κόλον του τόνε κρατεί..." Δυστυχώς, το ζω αυτό καθημερινά και
    με ειδικευμένους και με ειδικευόμενους, και η "ρακο"-ιατρική όπως και η
    "ρακο-ιατρική" υπάρχει παντού και έχει να κάνει με τον παράγοντα
    άνθρωπο. Αυτό δείχνει και πόσο οι ιατρικοί σύλλογοι, οι ενώσεις και οι
    ανάλογου είδους οργανισμοί δεν προστατεύουν πλέον την άσκηση της
    ιατρικής αλλά δια της απουσίας τους προστατεύουν τους μη ασκούντες την
    ιατρική.

    Μια που βλέπω ότι μια αλλαγή όπως η ιεροκάρτα και τα ανέκδοτα είναι
    επιθυμητά σας στέλνω ένα παλαιό ανέκδοτο που καλό είναι να μας θυμίζει
    και την ιστορία...

    Η Τσεχία μια χώρα με πραγματικά πολλές επιτυχίες στην εφαρμογή νέων
    τεχνολογιών, έφτιαξε πρώτη πολλές δεκατίες πριν το σήμερα έναν
    ηλεκτρονικό υπολογιστή πέμπτης γενιάς (πέμπτη γενιά ονομάστηκε η γενιά
    που οι Η/Υ είχαν πλέον τεχνητή νοημοσύνη). Το νέο κυκλοφόρησε γρήγορα
    και οι τσέχοι οργάνωσαν μεγαλοπρεπή εγκαίνια καλώντας συναδέλφους από
    όλο τον κόσμο.
    Στα εγκαίνια ο κυβερνήτης, μόλις ανάψαν τον υπολογιστή, αναλαμβάνει να
    κάνει την πρώτη ερώτηση για να δείξει ότι πραγματικά ο υπολογιστής
    μπορεί να έχει τεχνητή νοημοσύνη. Ρωτάει λοιπόν: "Σε πόσα χρόνια θα
    επικρατήσει ο κομμουνισμός σε όλη τη γη;" Αρχίζουν να αναβοσβήνουν τα
    λαμπάκια του, να δουλεύει η κλεψύδρα και ξαφνικά βγάζει την απάντηση:
    "Σε 3453 βήματα."
    Απογοητεύονται οι τσέχοι, χρόνια ρώτησαν, "βήματα" σε μια μονολεκτική
    απάντηση πήραν. Πρώτοι οι ρώσοι τεχνικοί αναλαμβάνουν να βρουν το
    πρόβλημα, αλλάζουν τα τσιπ σε ρώσικα, ελέγχουν το λειτουργικό και
    τίποτα, ο υπολογιστής επέμενε: "Σε 3453 βήματα.". Σειρά είχαν οι
    Ιάπωνες, οι Αμερικανοί και όλοι γενικότερα που είχαν έρθει, αλλά χωρίς
    να καταφέρουν να αλλάξουν την απάντηση στον υπολογιστή.
    Μια καθαρίστρια που είχε κουραστεί να σκουπίζει σε όλους αυτούς τους
    επισκέπτες, όταν άκουσε κάποια στιγμή την απάντηση πετάγεται και ρωτάει
    τον υπολογιστή: "Και από που το βγάζεις αυτό πανάθεμα σε;". Αμέσως, ο
    υπολογιστής ξαναρχίζει να σκέφτεται και όλοι έμειναν άφωνοι με αγωνία να
    ακούσουν την απάντηση. Και ο υπολογιστής απαντά: "Άπαντα Λένιν, τόμος 7,
    κεφάλαιο 3, παράγραφος 4: Κάθε τετραετές πρόγραμμα είναι ένα βήμα προς
    τον κομμουνισμό"

    Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και τα παραπάνω μπορείτε να τα δημοσιεύσετε
    ελεύθερα.
    Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
    Δημήτρης Κουναλάκης


    Αγαπητέ Δημήτρη
    Λέμε τα ίδια πράγματα χρησιμοποιώντας διαφορετικούς τρόπους. Θεώρησα περιττό να σχολιάσω σοβαρά τις δηλώσεις του Υφυπουργού Υγείας Θαν. Γιαννόπουλου, οι οποίες κινούνται ως επί το πλείστον στο ίδιο μήκος κύματος με δηλώσεις του ετέρου Υφυπουργού, του Απασχόλησης Γιακουμάτου.
    Το δυστύχημα είναι ότι το Υπουργείο Υγείας έχει βαλθεί να φέρει τα πάνω-κάτω όχι για να κάνει καλύτερη την ιατρική εκπαίδευση αλλά για να μειώσει τους χρόνους αναμονής, οι οποίοι προκαλούν δυσαρέσκεια και πολιτικό κόστος.
    ◙ Για την εκπαίδευση και τη σχέση ειδικών-ειδικευόμενων πρόσεξες νομίζω στο ίδιο μήνυμα τη φωτογραφία του σκαφτιά ειδικευόμενου με τους ρόλους που απονέμει στους «παρατηρητές» ο Μιχάλης Βούλγαρης.
    ◙ Όσο για τα ρακιά στο καφενείο δεν είναι καθόλου επιλήψιμα. Αν κάνει κάποιος καλά τη δουλεία του στο ιατρείο, τότε τα ρακιά στο καφενείο αποτελούν φροντιστήριο στην κοινωνική πραγματικότητα της ελληνικής επαρχίας.
    Συναδελφικά
    Δημήτρης Βαρνάβας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μια δικαίωση και δύο απορίες:
    ‘’1.— Η δικαίωση: Από το 1994 αγωνιζόμαστε,συλλογικά και ατομικά,εναντίον αυτού του βάρβαρου νόμου που χάριζε ,
    ουσιαστικά, όλα τα πνευματικά μας ιδρύματα στα παντοδύναμα συγκροτήματα. Δυστυχώς, ψηφίστικε
    και εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση Σημίτη.
    Δικαιωθήκαμε αμέσως,όταν οι πάντες διαπίστωσαν,
    αρχικά στο Εθνικό μας Θέατρο, αργότερα στα Φεστιβάλ και σήμερα στη Λυρική,τις δικτατορικές
    καλλιτεχνικές διευθύνσεις και τις παντοδύναμες «οικογένειες» που τις προστατεύουν σκανδαλωδώς.
    2.-Απορία πρώτη:
    Πώς έτσι ξαφνικά μια «παρέα», το Δ.Σ. και ο Δ/ντής της Λυρικής…,τα έσπασαν; Και ποιος θα μας ενημερώσει τι κρύβεται πίσω από τις..όψιμες διαπιστώσεις ότι:«..σοβαρά προβλήματα υπάρχουν
    σε επίπεδο διοικητικής-οικονομικής οργάνωσης»;
    Ποίου μεγέθους και ποιοί ευθύνονται γιαυτά;

    3.-Απορία δεύτερη:
    Γιατί όλη αυτή η αναστάτωση έγινε τώρα,που επι τέλους η Λυρική αποχτάει,στον ιππόδρομο,το δικό
    της χώρο; Μήπως συνεχίζει να κινεί τα νήματα της κακοδαιμονίας της Λυρικής, η γνωστότατη και
    συνεχώς αποκαλυπτόμενη,παντοδύναμη παρέα;
    Υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας απαντήσει;

    Στέφανος Ληναίος
    == stefan28@otenet.gr==

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συνάδελφε είναι ακριβώς όπως τα λες. Πλήρης απαξίωση του επαγγέλματος και ημιμάθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε αυτό το μικρό τόπο μπορείτε ευκολα να ξεχωρίσετε τους εθνικούς νταβατζήδες από τους εθνικούς μπεταντζήδες;;