Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Εμείς και αυτοί


ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ

   Το κίνημα αντίστασης των τελευταίων δύο ετών που ανέδειξε την εκλογική άνοδο και νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τώρα αρχίζει να διαμορφώνει εκτός από τον αντιμνημονιακό του χαρακτήρα την εναλλακτική πατριωτική του πρόταση. Ελάχιστοι αναλυτές επισήμαναν ότι 3.500.000 ψηφοφόροι στις 6-5 και 1.500.000 ψήφοι στις 17-6 άλλαξαν επιλογή και προσπάθησαν να παρέμβουν στη πολιτική σκηνή της Ελλάδας, στη τύχη τους την ίδια. Η κοινωνική αγωνία πλαισιώθηκε και από τον επηρεασμό του νομισματικού και τραπεζικού πολέμου που εξελίσσεται στην Ευρώπη.

    Σε αυτό το σκηνικό των έντονων πολιτικών ρευστοποιήσεων που βγάζουν πολλές εταιρείες δημοσκοπήσεων στην προχειρότητα, στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση 2.200.000 έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ της φτωχοποίησης των αδυνάτων, 1.100.000 έφυγαν από την ΝΔ των μνημονικών συμπλεγμάτων και 200.000 από το συνένοχο ΛΑΟΣ. Στη δεύτερη εκλογική μάχη λόγω της πόλωσης του εκλογικού νόμου 600.000 προσετέθησαν στη ΝΔ, άλλοι 600.000 προσετέθησαν στο ΣΥΡΙΖΑ και 300.000 απείχαν από φόβο και έλλειψη χρημάτων να πάνε να εξασκήσουν το δικαίωμά τους στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.



       Προδιαγράφτηκε και καταγράφηκε μια εκπληκτική εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με την απογοήτευση συνάμα ότι δεν έφτασε για την πρωτιά ώστε να κατακτήσουμε και την διακυβέρνηση της χώρας. Δυνάμεις της συντήρησης και του κατεστημένου στην Ελλάδα, ένα μπλοκ 3.200.000 μνημονιακών (ερώτημα;) ψηφοφόρων στο ζενίθ των ευρωλιγούρηδων διλημμάτων  και όλο το ολιγαρχικό νεοφιλελεύθερο ρεύμα των ευρωπαίων ηγετών βρέθηκαν να επηρεάζουν με τρομοκρατικό τρόπο τις επιλογές του ελληνικού λαού.

           Αν εστιάσουμε στις αιτίες της παροδικής αυτής ήττας μέσα από τη νικηφόρα άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ θα επισημάνω την χαμένη μάχη της Α Αθηνών, των ΒΑ χαμένων δήμων Παπάγου, Κηφισιά, Γλυφάδα, Ν. Φάληρο, Φιλοθέη κλπ και την χαμένη μάχη της Μακεδονίας που ο Σύριζα δεν κατάφερε να εκπροσωπηθεί σε νομούς όπως ο Έβρος, η Καβάλα, Πέλλα, Ημαθία, Πιερία αλλά και Κόρινθος και Λακωνία. Βέβαια και πρέπει να βλέπουμε το ποτήρι της εξουσίας μισογεμάτο αφού βάζουμε πια τόσο αυστηρά κριτήρια για την επόμενη εκλογική μάχη που η κρίση δεν θα αργήσει να φέρει. Θέματα όπως το μεταναστευτικό, το φορολογικό, της διασπάθισης των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων, της ΑΟΖ, της κοινωνικής αλληλεγγύης στους ασθενείς του πληθυσμού είναι πεδίο νέων προσανατολισμών και δραστηριοτήτων.


           Η νέα συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αυτή την φορά ήδη τις προεκλογικές της εξαγγελίες και τα τυπικά της συμβόλαια τα εναπόθεσε στον αποτεφρωτήρα της συνδιάσκεψης των Βρυξελλών. Αυτοί είναι υποτακτικοί των συμφερόντων των δανειστών εμείς επιμένουμε να εντοπίζουμε τις μνημονιακές συνέπειες στη καταλήστευση του λαού μας. Αυτοί ξεπούλησαν στο τσιγκέλι των αγορών στήθος-μπούτι όλο το πλουτοπαραγωγικό ιστό της χώρας εμείς επιμένουμε να σημειώνουμε κάθε εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης για παραγωγή υπεραξίας και κερδών για τους ολιγάρχες. Αυτοί χρεοκόπησαν πρώτα το δημόσιο το Γενάρη του 2010 και μετά την ιδιωτική οικονομία με 5η χρονιά ύφεση 7% και από μας ζητούν να τους χαριστούμε και να μείνουν ατιμώρητοι για τα εγκλήματά τους. Αυτοί εξασφάλισαν τα επί χρόνια κλεμμένα τους ευρώ στο εξωτερικό και εμείς φτιάχνουμε αναπτυξιακά προγράμματα επιβίωση και καταπολέμησης της ανεργίας. Αυτοί δημιούργησαν σε συνεργασία με την τρόικα άνω του 20% φτωχοποίηση των εργατικών και μεσαίων στρωμάτων Εμείς διαπιστώνουμε ότι και στα χρόνια των παχιών αγελάδων της ανάπτυξης 2001-2008 δημιούργησαν στον ιδιωτικό τομέα μόνο 100.000 θέσεις εργασίας συνολικά. Η τραπεζική φούσκα στην Ευρώπη ήδη κόστισε 4,5 τρις ευρώ (37% του ΑΕΠ της ΕΕ) σαν μέτρα κατά των φορολογουμένων και πέρασε στα ψιλά ενώ εμείς ισχυριζόμαστε να μην κοινωνικοποιούνται τα λάθη των τραπεζιτών και να διανέμονται στους φορολογουμένους με μέτρα που θα καθιστούσαν την ΕΚΤ με δυνατότητα να ανακεφαλαιώνει απ ευθείας τις ζημιογόνες τράπεζες. Αυτοί προωθούν τα παιγνίδια των πολυεθνικών για πλήρη εξάρτηση σε σπόρους, αγροτικά προϊόντα και λιπάσματα ενώ εμείς αναζητάμε τη χαμένη τιμή της ελληνικής υπαίθρου σε επάρκεια, σιτηρών, ζάχαρης, καπνού, φρούτων και λαχανικών, ζωοτροφών και κρεατικών και ψαριών.

 Αυτοί κατάντησαν την ελληνική δικαιοσύνη πολυδάπανη και χρονοβόρα να αγγίζει τα όρια της ατιμωρησίας και από μας ζητούν τη νομιμοφάνεια όταν η πρόκληση και ο διαχωρισμός μας πεθαίνουν. Αυτοί φοροδιαφεύγουν συστηματικά και καλύπτουν τους ομοίως τους και σε μας μισθωτούς και συνταξιούχους στέλνουν το λογαριασμό άμεσων και εμμέσων φόρων 8-10 δις ετησίως. Αυτοί υποκριτικά καυγαδίζουν προεκλογικά για ανούσια θέματα κατινιάς και αρνητικής προπαγάνδας και μεις θα πρέπει για αυτούς να παραιτηθούμε από την ελπίδα της δικής μας ζωής να παραδοθούμε στους φόβους και τα διλήμματα που μας στάζουν. H οικονομική γενοκτονία με την φτώχεια και την ανεργία είναι εμφανές δημιούργημα τους και εμείς βολευόμαστε άραγε με τις παρενθέσεις επιβίωσης που μας υπόσχονται υπό τις διαταγές αυτών. Μιλούν για χρέη μιλάμε για ανθρώπους, προβάρουν το φόβο και την διάλυση στην ελληνική κοινωνία έχουμε χίλιους λόγου για να πούμε ότι η ελπίδα δεν πεθαίνει, και ο αγώνας για το διώξιμο των μνημονίων και της τρόικας, ένα βαθύ πατριωτικό και κοινωνικό μέτωπο συνεχίζει να αναπτύσσεται. Ας κάνουμε ένα καλύτερο σχέδιο να φκιάξουμε τη Χώρα.

Διόνυσος

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Kαρμπόν του 2ου το 3ο Μνημόνιο που ετοιμάζει η τρόικα για τον Ιούλιο



Kαρμπόν του 2ου το 3ο Μνημόνιο που ετοιμάζει η τρόικα για τον Ιούλιο
Δαράτος Γ.
    Βρυξέλλες
    * Η επιμήκυνση της επίτευξης των στόχων κατά 1-2 χρόνια η σοβαρότερη τροποποίηση
    Πολύ μαστίγωμα και μαζί, για παρηγοριά, ένα μικρό καρότο. Αυτή είναι η γνωστή συνταγή που θα εφαρμόσουν για μία ακόμη φορά οι κοινοτικοί μας εταίροι στους Έλληνες, μετά τη χθεσινή ανακοίνωσή τους για την υπογραφή με τη χώρα μας ενός τρίτου, κατά σειρά, Μνημονίου, πιθανότατα μέσα στον Ιούλιο. Δήθεν «νέο» Μνημόνιο, λοιπόν, ύστερα από επαναδιαπραγμάτευση που θα λαμβάνει υπόψη τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας, προωθούν οι εταίροι μας στην Ένωση.
    Ελάχιστες έως ασήμαντες θα είναι οι κοινοτικές «υποχωρήσεις» και άλλες διευκολύνσεις προς την Ελλάδα, όπως η επιμήκυνση του χρόνου της δημοσιονομικής προσαρμογής κατά 12 ή 24 μήνες το πολύ (2015-2016) και η μείωση των επιτοκίων δανεισμού λίγο πιο κάτω από τον μέσο σημερινό όρο του 3%. Καμιά απολύτως υποχώρηση δεν πρόκειται να κάνουν στις μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, αντιθέτως ζητούν επιτάχυνσή τους.
    «Έχουν ψευδαισθήσεις όσοι ισχυρίζονται ότι το Μνημόνιο δεν μπορεί ν' αποτελέσει αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης τη στιγμή που όλοι μας γνωρίζουμε ότι χάθηκε, εξαιτίας της πολιτικής κρίσης και των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, πολύτιμος χρόνος, κάνοντας τους στόχους των προηγούμενων Μνημονίων εντελώς ανέφικτους» τόνισε χθες ανώτερος αξιωματούχος της Ευρωζώνης.
    Όπως ανακοίνωσε ο ίδιος, η νέα διαδικασία θα αρχίσει αύριο το βράδυ στο Λουξεμβούργο, όπου θα συνεδριάσουν οι ΥΠΟΙΚ του Eurogroup και θα συζητήσουν «πολιτικά» για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, συζήτηση που θα συνεχιστεί και στο τακτικό ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής των Βρυξελλών στις 28-29 Ιουνίου. Στις συνόδους αυτές δεν πρόκειται να ληφθούν ακόμη συγκεκριμένες αποφάσεις, αφού η τρόικα, που θα μεταβεί στην Αθήνα αμέσως μόλις σχηματιστεί κυβέρνηση, δεν θα έχει προλάβει να ετοιμάσει, σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές, το νέο, 3ο Μνημόνιο.



    Τέλη Ιουλίου το 3ο Μνημόνιο
    Η τρόικα θα σημειώσει τα ελληνικά αιτήματα και θα προχωρήσει σε αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης της χώρας και του Μνημονίου προκειμένου να καταγράψει στην έκθεσή της τις αποκλίσεις που υπάρχουν, δηλαδή πού βρίσκεται η οικονομία σήμερα σε σχέση με τους στόχους που της έχουν τεθεί. Η επιδίωξη είναι, πριν από τα τέλη Ιουλίου, να έχει συνταχθεί το 3ο Μνημόνιο για να αρχίσει η εφαρμογή του όσο γίνεται πιο γρήγορα.
    Σχετικά με το αν το ΔΝΤ θα μπορούσε να δεχθεί μια συνολική επαναδιαπραγμάτευση με βάση την πάγια θέση του για τη βιωσιμότητα των εθνικών προγραμμάτων, ο ίδιος εκπρόσωπος απάντησε ότι η θέση του ΔΝΤ δεν είναι ανελαστική, λαμβάνει υπόψη την οικονομική συγκυρία και προσαρμόζεται ανάλογα. Στην αυριανή, μάλιστα, συνεδρίαση του Eurogroup θα πάρει μέρος και η γενική διευθύντριά του Κριστίν Λαγκάρντ.


    Σε ερώτηση για το αν αυτές οι συζητήσεις - διαβουλεύσεις με τους Έλληνες θα είναι εύκολες ή δύσκολες, ο ίδιος εκπρόσωπος απάντησε ότι όλα θα εξαρτηθούν από τα θέματα που θα βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η νέα ελληνική κυβέρνηση. Για εμάς, τόνισε, είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε στο θέμα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, κυρίως δε για την απελευθέρωση των αγορών, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τις ιδιωτικοποιήσεις, για τις οποίες θα ζητηθεί από την Ελλάδα να επιταχύνει τις διαδικασίες.

    Καμιά αύξηση κατώτατων μισθών - συντάξεων
    Από αυτήν ακριβώς τη δήλωση, λένε καλά πληροφορημένες κοινοτικές πηγές, οι εταίροι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη καθιστούν σαφές ότι δεν αποδέχονται με τίποτε οποιαδήποτε ελληνική πρόταση και ιδέα για αυξήσεις κάθε είδους των κατώτατων συντάξεων, μισθών ή και την επιμήκυνση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας. Η άρνηση αυτή, εξηγούν οι ίδιες πηγές, κρύβεται πίσω από την ανάγκη για «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας, για την επίτευξη της οποίας η τρόικα επέβαλε τη μείωση μισθών, συντάξεων κ.λπ. μέχρι σήμερα και προφανώς δεν είναι διατεθειμένη να κάνει πίσω τώρα.
    Με άλλα λόγια, εξηγούν, θα είναι τελείως ανέφικτη διαπραγματευτικά μια ελληνική επιδίωξη της νέας κυβέρνησης για, έστω και τμηματική, ανατροπή του σημερινού εισοδηματικού, μισθολογικού και συνταξιοδοτικού σκηνικού στη χώρα. Το νέο πρόγραμμα και το πρωτόκολλο που θα υπογράψουν όλες οι πλευρές θα πρέπει να οδηγεί στη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών και κυρίως σε σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν ανταγωνιστική την οικονομία, υπογράμμισε ο ίδιος αξιωματούχος.
    Ως προς την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής για δύο τουλάχιστον χρόνια, ο ίδιος απάντησε ότι αυτό θα είναι ασφαλώς ένα από τα ζητήματα που θα συζητήσουμε με την κυβέρνηση μόλις ολοκληρωθεί η νέα αξιολόγηση της τρόικας και διαμορφωθεί μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης και συμπλήρωσε ότι η νέα συνολική συμφωνία θα είναι οπωσδήποτε έτοιμη μέσα στο καλοκαίρι, όχι όμως μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες.
    Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε χθες και η Κομισιόν, η οποία παραμένει στην ίδια γραμμή απέναντι στην Ελλάδα. Ο Αμαντέου Αλταφάζ, εκπρόσωπος Τύπου του αρμόδιου επιτρόπου Όλι Ρεν, αρνήθηκε να μπει στη λογική των εικασιών σχετικά με το περιεχόμενο του 3ου Μνημονίου εξηγώντας ότι η Επιτροπή περιμένει τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης για να συζητήσει σχετικά μαζί της.


    Υπενθυμίζεται ότι η δυνατότητα συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου είναι μεν τυπικά εφικτή, αλλά χρειάζεται την ομόφωνη απόφαση των 17 χωρών της Ευρωζώνης. Με άλλα λόγια, μια σειρά από χώρες (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία, Σλοβακία, Αυστρία) θα την αποδεχθούν μόνον αν αυτή η επαναδιαπραγμάτευση δεν θίξει τα κεντρικά και βασικά ζητήματα των δυο προηγουμένων Μνημονίων. Και τούτο διότι μια επιμήκυνση κατά δύο χρόνια της δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας θα έχει κόστος για τις χώρες της Ευρωζώνης γύρω στα 16 δισ. ευρώ, τα οποία δύσκολα θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν στους ψηφοφόρους και τα κοινοβούλιά τους.
    Ως προς την τόνωση της ανάπτυξης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπως τη σκέπτεται και θα την προτείνει ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ στο συμβούλιο κορυφής στις 28-29 Ιουνίου, θα έχει πολύ μικρό βεληνεκές, αφού θα αναφέρεται σε ένα επενδυτικό - αναπτυξιακό πακέτο ύψους 120 δισ. ευρώ για όλες τις κοινοτικές χώρες. Από τον κοινοτικό προϋπολογισμό θα προέρχονται τα 55 δισ. ευρώ, από την αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και της μόχλευσής του στις αγορές αναμένεται να συγκεντρωθούν άλλα 60 δισ. ευρώ, ενώ τα τελευταία 5 δισ. ευρώ θα προέλθουν από την έκδοση των λεγόμενων «ομολόγων έργου» (μεγάλα έργα υποδομής στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας κ.λπ.).



    Όχι μόνο δεν θα πάρουμε, αλλά θα χάσουμε και 10 δισ. ευρώ!
    Ειδικά για την Ελλάδα, αναμένεται η υλοποίηση της πρωτοβουλίας Μπαρόζο, η οποία επικεντρώνεται στη μεταφορά κονδυλίων από προγράμματα σε δράσεις για την τόνωση της απασχόλησης, την επανεκκίνηση των εργασιών για τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους, με την εγγύηση της Ένωσης και την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πρέπει να τονισθεί ότι όλες αυτές οι χρηματοδοτήσεις δεν είναι νέες και οι πόροι προέρχονται από αυτούς που δεν έχει λάβει η Ελλάδα από τα διαρθρωτικά ταμεία (2007-2013).
    Στην πραγματικότητα η χώρα μας όχι μόνο δεν θα εισπράξει περισσότερα κοινοτικά χρήματα, αλλά θα χάσει και ένα μέρος από αυτά που δικαιούται, διότι τα 10 και πλέον δισ. ευρώ που δεν έχει εισπράξει από τα διαρθρωτικά ταμεία λόγω ανικανότητας των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να συντάξουν και να υποβάλουν συγκεκριμένα αναπτυξιακά προγράμματα θα μπουν σε ένα νέο κοινοτικό ταμείο και θα επαναδιανεμηθούν σε όλες τις χώρες που έχουν ανάγκη από κοινοτικές χρηματοδοτήσεις για την τόνωση της ανάπτυξής τους.

    Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

    ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΟΥΜΕ,ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ



    ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΟΥΜΕ,ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ

    Οι εκλογές του Ιούνη 2012 πέρασαν, ο λαός ιστορικά απέδειξε τις επιρροές του στις μύχιες φοβίες που του προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ  και επιβραβεύτηκαν οι κλέφτες και οι απατεώνες που κανοναρχούν και χρεοκόπησαν το δημόσιο τομέα της χώρας από το Γενάρη του 2010.

    Ψήφισαν 6.216.582 κατέχοντες το δικαίωμα ψήφου κατά 260.000 λιγότεροι από τις εκλογές του Μάη του 2012. Επειδή ξέρω πολλούς που ψήφισαν τώρα για πρώτη φορά υποθέτω ότι οι ετεροδημότες και οι σε κατάσταση συγχυτική λόγω οικονομικής δυσπραγίας που δεν εξάσκησαν το δικαίωμά τους αυτό είναι πολλοί περισσότεροι. Μια ισχυρή τάση από την επίπλαστη και φαντασιακή προεκλογική συζήτηση είναι η απόσυρση και η περιχαράκωση στο ατομικό μικρόκοσμο πέρα από κοινωνικές λύσεις και προβληματισμούς.

    Άλλωστε οι κοινωνικά αδύναμοι πολυστεύουν καθημερινά με τις πολιτικές των μνημονίων. Η ρήση της Θάτσερ προ 30ετίας «δεν υπάρχει κοινωνία»  βρίσκει λαμπρή εξοντωτική εφαρμογή στις πολιτικές της τρόικας που εφαρμόζονται στη χώρα. Η πόλωση και η οργή του ελληνικού λαού από τα πολιτικά αθύρματα που διαγουμίζουν 38 και βάλε χρόνια τη χώρα απέσπασαν μια πρόσκαιρη νίκη, σχηματίζουν πάλι κυβέρνηση, ανασχηματίζοντας την κατευθυνόμενη κυβέρνηση Παπαδήμου με συγκολλητική ουσία των ντόπιων φερέφωνων των ξένων συμφερόντων τη ΔΗΜΑΡ της σιγανοπαπαδιάς του Φώτη Κουβέλη. Έχουν τόση σχέση με την αριστερά όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
    Μεγάλοι κερδισμένοι αυτών των εκλογών η ΝΔ που αύξησε τις ψήφους της κατά 633.000 και ο Σύριζα  κατά 592.788 ψήφους. Έτσι διατηρήθηκε η απόσταση των 2,5% ποσοστιαίων μονάδων από τις εκλογές του Μάη 2012 και  η ΝΔ εισπράττει το bonus των 50 εδρών του καλπονοθευτικού νόμου. Η πόλωση του εκλογικού νόμου, η έλλειψη συνεργατικότητας και συγκερασμού προγραμμάτων και οι τεχνικές αντιπαραθέσεις της προεκλογικής περιόδου δεν επέτρεψαν παρά τη δεξιά να μην πανηγυρίζει από έλλειψη καυσίμων και το Σύριζα να ανασκουμπώνεται σαν ώριμος από παλιά σε ρόλο guest star που κλέβει τη φήμη 650 απεσταλμένων διεθνών μέσων ενημέρωσης και συζητήσεων για το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης. Η ταχεία άνοδός του συνταράσσει τα δρώμενα στην Ευρωζώνη και λειτουργεί σαν ξυπνητήρι για τη μοίρα των λαών της Ευρώπης.

    Αυγή 19'-6-2012 Μ. Δρεττάκης
    Από πλευράς απώλειας ψήφου εμπιστοσύνης οι μεγάλοι χαμένοι είναι το ΚΚΕ με 250000, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 200.000 και οι Οικολόγοι Πράσινοι με 120.000 ψήφους. Το εκλογικό μόρφωμα των Μάνου-Τζήμερου σε σχέση με τις επί μέρους επιτυχίες τους του Μάη τώρα πια είχαν απώλειες της τάξης των 250.000 ψήφων. ΟΙ λιγότερο αναλογικά χαμένοι υπήρξαν το ΛΑΟΣ με 90000 ,το ΠΑΣΟΚ με 80000 ψήφους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με 50000 και το Κίνημα δεν πληρώνω με 30.000 σταυρούς στους 55.675 που απέσπασε παραπλανητικά στις εκλογές του Μάη 2012. Τέλος οριακές απώλειες είχαν η Ένωση Κεντρώων με 21.000 έλλειμμα ψήφων, το κόμμα Πειρατών με 18.000 ψήφους η Χρυσή Αυγή με 15.000 απώλειες , η σύμπραξη των μουλάδων του Μ-Λ κατά 8.000 ψήφους και η ΔΗΜΑρ με 1200 ψήφους έλλειμμα σε σχέση με το Μάη 2012.

    Αυγή 19'- 6-2012

    Το κοινωνικό έλλειμμα της χώρας μας με αυτό το μόρφωμα εκβιασμών και φοβίας που προέκυψε δεν θα έχει καμιά τύχη. Θάθελα πιο πολύ προεκλογική κουβέντα για τη δημιουργία του χρέους, για τη πολιτική του ευρώ τα καλά και τα κακά της λειτουργίας του σαν παγκόσμιο νόμισμα, την τραπεζοκρατία και την κοινωνικοποίηση των ζημιών τους, ακόμα και την πολιτική σκληρής δραχμής που υφιστάμεθα από πριν το 2001. Ίσως και την μη παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας, χωρίς τομείς διεξόδου στο παγκόσμιο στερέωμα με τον έντονο καταναλωτισμό, το φόρτωμα δανείων των νοικοκυριών τη τελευταία δεκαετία. Πόσο έωλοι και υπερφίαλοι ήμαστε και πως μας κατάντησαν.
    Το ντόπιο κατεστημένο θωρακισμένο από αδιαφανή και ετεροβαρή παραπληροφόρηση που αυτοαποκαλείται ενημέρωση, από αλυσίδα αντιδημοκρατικών ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ μηχανισμών και την βουλευτική και εξωκοινοβουλευτική συνεπικουρία του μακριού φασιστικού χεριού της Χρυσής Αυγής μόνο εποικοδομητικό αύριο δεν παρέχει στη χώρα μας.

    Αποτελέσματα εκλογών περιοχής Ν.Κόσμου 17-6-2012
    Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΉ των μνημονίων, εξωραϊσμένη με φράσεις για εκσυγχρονισμό και «ανάπτυξη» μόνο λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σημαίνει και συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, ύφεσης και φτωχοποίησης των φτωχότερων εξανδραποδισμένων οπαδών των ταλαίπωρων που πίστεψαν στους σωτήρες του αστικού κατεστημένου. Όσων κούρσεψαν τα δημόσια ταμεία, φοροδιαφεύγουν και πληρώνουν αδρά οι τράπεζες να καλύπτουν τις αδιαφανείς δραστηριότητές τους. Ο αγώνας συνεχίζεται σε αυτή τη ζωή και όχι σε κάποιο νεφελώδες μέλλον που ονειρεύεται το χλωμό πρόσωπο από πολιτικές συμμαχιών του πρώην «ΚΚΕ».
    Τα συνολικά αποτελέσματα εδώ.


    Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

    Ψηφιστε για την αυτοδυναμία της Χώρας μας

    Αρθρο στους FT
    Αλ. Τσίπρας: Αποφασισμένοι για παραμονή στο ευρώ
    Τετάρτη, 13 Ιουνίου 2012
    URL:
    Αλ. Τσίπρας: Αποφασισμένοι για παραμονή στο ευρώ


    Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, διαβεβαιώνει ο Αλέξης Τσίπρας σε άρθρο του στους Financial Times, ο Αλέξης Τσίπρας, εκφράζοντας ταυτόχρονα την πεποίθηση ότι την Κυριακή θα λάβει σαφή εντολή ώστε να βάλει ένα τέλος στα διεφθαρμένα και ανεπαρκή πολιτικά και κανονιστικά συστήματα της Ελλάδας που έχουν λεηλατήσει την οικονομία.
    ΛΕΖΑΝΤΑ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, διαβεβαιώνει ο Αλέξης Τσίπρας σε άρθρο του στους Financial Times.Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, διαβεβαιώνει ο Αλέξης Τσίπρας σε άρθρο του στους Financial Times.
    Ο κ. Τσίπρας δεσμεύεται ότι θα κρατήσει την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης και ότι θα αποκαταστήσει την ανάπτυξη.


    Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μπορεί να γίνει εγγυητής της σταθερότητας στην Ελλάδα υποστηρίζει, γιατί «δεν κουβαλά τις πολιτικές αποσκευές των κομμάτων του κατεστημένου που έχουν φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής» και εκτιμά πως «αν δεν αλλάξουμε πορεία», «η απειλή της εξόδου από το ευρώ, που είναι αποτέλεσμα της λιτότητας, θα είναι ακόμη πιο βέβαιη».

    Μεταξύ άλλων, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τη θέση του για αντικατάσταση του μνημονίου από ένα «εθνικό σχέδιο ανοικοδόμησης και ανάπτυξης» και καταλήγει λέγοντας πως «την Κυριακή αυτή θα φέρουμε την Ελλάδα σε μια νέα εποχή ανάπτυξης και ευημερίας» και «η νέα εποχή ξεκινά τη Δευτέρα».

    Ακολουθεί μεταφρασμένο το πλήρες κείμενο του άρθρου του Αλέξη Τσίπρα στους FT http://www.ft.com/intl/cms/s/0/4c44a296-b3b3-11e1-a3db-00144feabdc0.html#axzz1xbrS4BqL :


    http://naftilos.blogspot.gr/2012/06/weekend-in-greeces-history.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+Anemos+(ANemos)

    «Προκειμένου να μην υπάρξει καμία αμφιβολία, το κόμμα μου – ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ – είναι αποφασισμένο να κρατήσει την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης

    Ο Πρόεδρος Barack Obama είχε δίκιο όταν είπε την προηγούμενη Παρασκευή: «Ας κάνουμε ότι μπορούμε για να αναπτυχθούμε τώρα, ακόμη κι αν «κλειδώσουμε» σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο σταθεροποίησης του χρέους και των ελλειμμάτων μας, και ας αρχίσουμε να τα μειώνουμε με σταθερό, λογικό τρόπο». Αυτό ισχύει και για την δική μου χώρα. Η ανάγκη να δοθεί στην Ελλάδα μια ευκαιρία για πραγματική ανάπτυξη και ένα νέο μέλλον είναι τώρα ευρύτερα αποδεκτή από ποτέ.

    Πιστεύω ακράδαντα ότι θα λάβουμε μια σαφή, δημοκρατική εντολή από τον λαό της Ελληνικής Δημοκρατίας την Κυριακή. Με αυτήν την εντολή θα αναλάβουμε άμεσα δράση για να βάλουμε ένα τέλος στα διεφθαρμένα και ανεπαρκή πολιτικά και κανονιστικά συστήματα της Ελλάδας που έχουν λεηλατήσει την οικονομία μας τις τελευταίες δεκαετίες. Ο λαός της Ελλάδας περιμένει από εμάς να αναλάβουμε άμεσα την ευθύνη για να αποσοβήσουμε την εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση στην χώρα.

    Bloomberg Businessweek June 4-June 10,2012
    Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι το μόνο πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα σήμερα που μπορεί να παράσχει οικονομική, κοινωνική και πολιτική σταθερότητα στην χώρα μας. Η σταθεροποίηση της Ελλάδας βραχυπρόθεσμα θα ωφελήσει την Ευρωζώνη σε μια κρίσιμη καμπή στην εξέλιξη του ενιαίου νομίσματος. Αν δεν αλλάξουμε την πορεία μας, η απειλή της εξόδου από το ευρώ, που είναι αποτέλεσμα της λιτότητας, θα είναι ακόμη πιο βέβαιη.

    Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μπορεί να γίνει εγγυητής της σταθερότητας στην Ελλάδα επειδή δεν κουβαλά τις πολιτικές αποσκευές των κομμάτων του κατεστημένου που έχουν φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής. Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο οι ψηφοφόροι στηρίζουν την δέσμευσή μας να τραβήξουμε την χώρα μακριά από το χείλος της καταστροφής. Θα βάλουμε την Ελλάδα σε ένα νέο μονοπάτι ανάπτυξης μέσω της κυβέρνησης με διαφάνεια. Μια ανανεωμένη Ελλάδα θα συμβάλλει στα νέα θεμέλια μιας εγγύτερης, πιο ενοποιημένης Ευρώπης. Οι εξελίξεις στην Ισπανία το Σαββατοκύριακο επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για μια πανευρωπαϊκή κρίση και ότι ο τρόπος με τον οποίον έχει αυτή αντιμετωπιστεί μέχρι σήμερα είναι πλήρως αναποτελεσματικός.
    Amsterdam
    Οι Έλληνες θέλουν να αντικαταστήσουν το αποτυχημένο παλιό μνημόνιο (όπως υπεγράφη τον Μάρτιο με την Ε.Ε. και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) με ένα «εθνικό σχέδιο ανοικοδόμησης και ανάπτυξης». Αυτό είναι αναγκαίο τόσο για να αποσοβηθεί η ανθρωπιστική κρίση της Ελλάδας όσο και για να διασωθεί το ενιαίο νόμισμα.

    Τα συστημικά δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι σε μεγάλο βαθμό ένα πρόβλημα χαμηλών δημοσίων εσόδων. Χιλιάδες φορολογικές ελαφρύνσεις και εξαιρέσεις που έχουν εκχωρηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις σε διαπλεκόμενα συμφέροντα, σε συνδυασμό με έναν χαμηλό πραγματικό συντελεστή φορολόγησης στο ατομικό εισόδημα καθώς και στο κεφάλαιο, εξηγούν μεγάλο μέρος του προβλήματος. Το ίδιο προκαλεί και η ιδιαίτερα αναποτελεσματική φοροεισπρακτική μέθοδος.
    Amsterdam
    Σύμφωνα με την Eurostat, η Ελλάδα υπολείπεται σε σχέση με τον μέσο όρο κρατικών εσόδων της Ευρωζώνης ως ποσοστό επί του ακαθάριστου εγχώριου εισοδήματος κατά 4 τοις εκατό. Το δικομματικό πολιτικό σύστημα έχει αφήσει να παρέλθουν δεκαετίες αγνοώντας βολικά την επιτακτική ανάγκη αποτελεσματικής φορολογικής μεταρρύθμισης. Έχει εστιάσει τις φοροεισπρακτικές του προσπάθειες στη μοναδική εξαντλούμενη πηγή φόρου εισοδήματος: στα νοικοκυριά μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος.

    Βάσει του δικού μας σχεδίου ανοικοδόμησης και ανάπτυξης, δεσμευόμαστε να ακολουθήσουμε ένα πρόγραμμα ρεαλιστικής και κοινωνικά δίκαιης δημοσιονομικής σταθεροποίησης. Η δομή του προγράμματος περιλαμβάνει: σταθεροποίηση δημόσιων δαπανών σε ποσοστό περίπου 44 τοις εκατό του ΑΕΠ και επαναπροσανατολισμό των δαπανών ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι σωστά κατανεμημένες, αύξηση των εσόδων από άμεση φορολόγηση στο μέσο όρο των Ευρωπαϊκών επιπέδων (κατά περισσότερο από 4 τοις εκατό του ΑΕΠ) σε μία περίοδο τετραετίας και μεταρρύθμιση του φορολογικού καθεστώτος προκειμένου να αναγνωριστεί ο πλούτος και το εισόδημα όλων των πολιτών και να κατανεμηθεί ισότιμα το βάρος της φορολόγησης.
    Bloomberg Businessweek June 4-June 10,2012
    Επικρατεί έλλειψη οικονομικής διαφάνειας ακόμη και κατά τη διάρκεια ανακεφαλαίωσης των Ελληνικών τραπεζών με δάνεια από την τρόϊκα (Ε.Ε., ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Θα διασφαλίσουμε ότι η ανακεφαλαίωση των βιώσιμων τραπεζών θα πραγματοποιηθεί με διαφάνεια και κατά τρόπον που να είναι πλήρως συμβατός με το δημόσιο συμφέρον. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλίσουμε ότι το οικονομικό σύστημα θα επανέλθει σε πλήρη σταθερότητα στο σύνολό του.

    Ο Άρθουρ Μίλερ έγραψε κάποτε ότι «μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχει τελειώσει μια εποχή όταν οι βασικές της ψευδαισθήσεις έχουν εξαντληθεί». Η βασική ψευδαίσθηση της καλής Ελληνικής κυβέρνησης υπό το καθεστώς παλαιάς κοπής του δικομματισμού έχει τελειώσει. Είναι πλέον πλήρως ανίκανος ο δικομματισμός να διασφαλίσει την επιστροφή της χώρας μας στην ανάπτυξη και την πλήρη συμμετοχή της στην ευρωζώνη. Την Κυριακή αυτή θα φέρουμε την Ελλάδα σε μια νέα εποχή ανάπτυξης και ευημερίας.

    Η νέα εποχή ξεκινά την Δευτέρα.»

    Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

    Γιάννης Βαρουφάκης: Η πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - τρόικας οδηγεί τη χώρα εκτός Ευρωζώνης

    Γιάννης Βαρουφάκης: Η πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - τρόικας οδηγεί τη χώρα εκτός Ευρωζώνης

    Σε δύο συνεντεύξεις του τις τελευταίες ημέρες, στη γερμανική "Die Zeit", και στον σταθμό Real FM, ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης εκφράζει την εμπιστοσύνη του στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαπραγμάτευση με την Ε.Ε.

    Εφαρμόζοντας το πρόγραμμα του Μνημονίου, το οποίο όλοι ξέρουν πως δεν βγαίνει, άσχετα αν το παραδέχονται, οι υστερήσεις στα δημόσια έσοδα θα είναι τέτοιες που ήδη τον Σεπτέμβριο θα μας ζητηθεί από την τρόικα ένα πρόγραμμα τέτοιων περικοπών που θα είναι ανεφάρμοστο
    Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αλλά ταυτόχρονα θέλουν να επαναδιαπραγματευτούν το πρόγραμμα λιτότητας, επειδή δεν λειτουργεί. Αυτό το γνωρίζει, στο μεταξύ, κάθε οικονομικά καταρτισμένος άνθρωπος. Πριν από δύο εβδομάδες, το ελληνικό κράτος αναγκάστηκε να δανειστεί από τον μηχανισμό διάσωσης EFSF 4,2 δισ. ευρώ με επιτόκιο περίπου 4%. Η κυβέρνηση ενέβασε το ποσό αμέσως στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να αγοράσει ληξιπρόθεσμα ελληνικά κρατικά ομόλογα. Επομένως, η Ελλάδα δανείζεται χρήματα από μια Αρχή της Ε.Ε. για να τα δώσει αμέσως σε μια άλλη ευρωπαϊκή Αρχή. Ταυτόχρονα, επιβάλλονται στη χώρα μέτρα λιτότητας, τα οποία την οδηγούν στην καταστροφή. Πώς θα μπορέσει λοιπόν να απαλλαγεί κάποτε η Ελλάδα από το χρέος της;".
    Ταυτόχρονα, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. δεν μπορούν να διαπραγματευτούν, μια και, αν επικρατήσουν και ακολουθήσουν την τακτική που υπόσχονται, δεν θα έχουν πειθώ. Διαπραγμάτευση του Μνημονίου: “Όταν μπαίνεις σε μια διαπραγμάτευση, αν δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να λέει όχι, καλύτερα να μην μπεις”.
    Αυτό επειδή οι διαπραγματευτές θα έχουν προκαταβολικά αποδεχθεί την ισχύ των συμφωνιών σε τελευταία ανάλυση και άρα δεν θα έχουν πειστικό τρόπο πίεσης. Το πολύ-πολύ, να επιτύχουν μια ανούσια επιμήκυνση και τίποτα άλλο. Εφαρμόζοντας όμως το πρόγραμμα του Μνημονίου, το οποίο όλοι ξέρουν πως δεν βγαίνει, άσχετα αν το παραδέχονται, οι υστερήσεις στα δημόσια έσοδο θα είναι τέτοιες που ήδη τον Σεπτέμβριο θα μας ζητηθεί από την τρόικα ένα πρόγραμμα τέτοιων περικοπών που θα είναι ανεφάρμοστο. Θα είναι τόσο αβάστακτα τα μέτρα που θα απαιτηθούν ώστε θα δημιουργηθεί λαϊκό κίνημα που θα απαιτεί την έξοδο από το ευρώ. Η γραμμή Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, πολιτική της ενδοτικότητας, μας οδηγεί αμέσως εκτός ευρώ".


    Ο Γ. Βαρουφάκης υπερασπίζεται τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως τη μόνη ρεαλιστική:
    "Η Ελλάδα θα φτάσει κάποια στιγμή στο σημείο όπου, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, δεν θα μπορεί πλέον να αποτελεί μέλος της Ευρωζώνης. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει: Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το ευρώ. Δεν μπορούμε να παίρνουμε τα χρήματά σας υπό όρους με του οποίους δεν θα μπορέσουμε να σας εξοφλήσουμε ποτέ. Το κόμμα ενεργεί με υπευθυνότητα, όταν το δηλώνει τόσο ξεκάθαρα στην Ευρώπη".
    Παράλληλα, θεωρεί πως οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ συγκλίνουν στις γενικές τους γραμμές με τις δικές του, με την εξαίρεση δύο σημείων: Τη ρητορική της καταγγελίας, την οποία ο ίδιος θεωρεί αντιπαραγωγική, και την πεποίθηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και τερματισμός της λιτότητας στην Ελλάδα χωρίς εξωτερική βοήθεια. Θεωρεί πως θα πρέπει να υπάρξει σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης σε βάθος 8μήνου - 10μήνου για επιβίωση της χώρας χωρίς τις δόσεις του δανείου - τις οποίες θεωρεί απίθανο να χρηματοδοτούν πια οτιδήποτε άλλο πέραν των τοκοχρεολυσίων και το 1 δισ. που παρακρατήθηκε πρόσφατα είναι ένα πρώτο δείγμα της πολιτικής αυτής. Αυτό, χωρίς να πληγούν άλλο οι χαμηλοί μισθοί και με μειώσεις δαπανών σε τομείς που δεν μειώνουν τη φτώχεια. "Η Ευρωζώνη δεν μπορεί να επιβιώσει περισσότερο από 8-10 μήνες αν συνεχίσει την ίδια πολιτική με την Ελλάδα όμηρο. Ας μείνουμε μέσα στην Ευρωζώνη μέχρι είτε να αλλάξει η Ευρωζώνη είτε να καταρρεύσει".


    "Θα πρέπει να αλλάξουμε τη βασική δομή της Ευρωζώνης. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα πρέπει να ρυθμίζονται κεντρικά και να ανακεφαλαιοποιούνται από τον EFSF ή τον ΕΜΣ. Έπειτα τα δημόσια χρέη θα πρέπει εν μέρει να κοινοτικοποιηθούν. Ένας κοινός ευρωπαϊκός χώρος με χωριστά δημόσια χρέη δεν λειτουργεί. Με αυτόν τον τρόπο προσκαλούμε τους κερδοσκόπους να στοιχηματίσουν κατά της μίας ή της άλλης χώρας. Εκτός αυτού, χρειαζόμαστε μια επενδυτική πολιτική. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων θα ήταν ο κατάλληλος οργανισμός γιʼ αυτό".

    Berlin
    Η πολιτική που προτείνει για την επόμενη ημέρα ο γνωστός οικονομολόγος στηρίζεται σε τρεις άξονες:
    Ενοποίηση Τραπεζικού Συστήματος, ενιαίο ευρωζωνικό τραπεζικό σύστημα. Τεχνικά, αυτό μπορεί να γίνει μέσα σε μια εβδομάδα.
    Ευρωομόλογο, με έκδοση από την ΕΚΤ, όχι από τα κράτη - μέλη.
    Πραγματική επενδυτική πολιτική. Μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που θα έρχεται απευθείας σε επαφή με τους ωφελουμένους σε όλες τις χώρες, και όχι μέσω του ΕΣΠΑ, το οποία μεσολαβείται από τα κράτη...
    Τέλος, απευθυνόμενος στο γερμανικό αναγνωστικό κοινό, σημείωσε ότι η εικόνα των “Ελλήνων που έκαναν πάρτι” είναι ανακριβής:

    Berlin
    "Ο τρόπος που βλέπουν πολλοί Γερμανοί την κρίση είναι λάθος. Μεταξύ του 1993 και του 2009, στις δήθεν εξαιρετικές εποχές, η ποιότητα ζωής του 65% των Ελλήνων υποβαθμίστηκε. Στο μεταξύ, επίσημες στατιστικές αποδεικνύουν ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα αυξήθηκε έντονα εκείνη την εποχή. Γιατί; Επειδή μια μικρή μειοψηφία, η οποία συνδεόταν στενά με τον χρηματοπιστωτικό τομέα της Γερμανίας και της Γαλλίας, κέρδισε τελείως άδικα απίστευτα πολλά χρήματα. Μια μικρή ομάδα έκανε πάρτι και όταν η φούσκα έσκασε, έστειλαν τον λογαριασμό στη μεγάλη πλειοψηφία. Εκείνοι λοιπόν πρέπει να πληρώσουν τους σκληρά εργαζόμενους Έλληνες και Γερμανούς. Γιʼ αυτό και είναι άδικο να βάλλουν τώρα οι Γερμανοί κατά των μέσων Ελλήνων".

    Ο Γιαννης Βαρουφάκης μιλαει στο Κόκκινο 105,5 για Ευρωζώνη, Ισπανία, τράπεζες,μνημόνια.

    Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

    Το έλλειμμα του σημερινού πολιτικού λόγου για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας


    Του Γιώργου Κασιμάτη
    1. Οι βάσεις των «Μνημονίων», που δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα, δεν είναι απλώς οικονομικές. Τα «Μνημόνια» δεν είναι απλά δανειακά κείμενα που εκμεταλλεύονται οικονομικά τον οφειλέτη. Με τα «Μνημόνια» δεν επιδιώκεται μόνο η διασφάλιση με σκληρούς όρους των δανειζόμενων κεφαλαίων. Τα «Μνημόνια» έχουν στόχο την ολοκληρωτική κατάλυση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας ως κυρίαρχου κράτους. Αυτό είναι ολοφάνερο από τους έξης όρους των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (Α΄ Μνημόνιο) και του σχεδίου Δανειακής Σύμβασης που ενέκρινε η Βουλή (Β΄ Μνημόνιο):
    1ος Όρος: Παραίτηση υπέρ των δανειστών από όλα τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας και από όλες τις ασυλίες που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτους για την προστασία ζωτικής σημασίας αγαθών του. [άρθρα 3 (4) και (5), 4 (1) (β), 15 (1) (α) και Παράρτημα 4 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]
    2ο Όρος: Δέσμευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας υπέρ των δανειστών [άρθρο 4 (2) της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Η δέσμευση αυτή αποκλείει κάθε είδους οικονομική διασφάλιση άλλου δανειστή εκτός από αυτούς του Μνημονίου. Με αυτό τρόπο αποκλείει ολοκληρωτικά στην Ελλάδα να συνάψει οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες, καταλύοντας έτσι την ανεξαρτησία της.

    επικαιρα τεύχος 138
    3ος Όρος: Οι δανειακές μας συμβάσεις (τα «Μνημόνια») υπάγονται υποχρεωτικά στο αγγλικό δίκαιο και οι δικαστικές αποφάσεις είναι απόλυτα εκτελεστές και δεσμευτικές στην Ελλάδα [άρθρο 14 (1) και (3) της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Ο όρος αυτός –και μόνος του- καταλύει την κυριαρχία του κράτους, γι’ αυτό και έχει κριθεί ως αντίθετος με το διεθνές δίκαιο. Με τον όρο αυτόν αντιμετωπίζεται το δανειζόμενο κράτος ως ιδιώτης οφειλέτης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα:
    (α) δεν μπορεί να επικαλεστεί τα δικαιώματα και την προστασία που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτος (ούτε προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ούτε την προστασία της εθνικής κυριαρχίας που παρέχει στα κράτη η διεθνής κοινότητα) και

    (β) το κράτος ως οφειλέτης δεν μπορεί να επικαλεστεί απέναντι στους δανειστές του, ούτε τα δικαιώματα που παρέχει το ελληνικό δίκαιο και τα δίκαια όλων των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης στον ιδιώτη δανειστή, γιατί δεν τα αναγνωρίζει το αγγλικό δίκαιο. Τα δικαιώματα αυτά είναι πολλά: (ακυρότητα των εκμεταλλευτικών συμβάσεων, δικαίωμα αναπροσαρμογής των συμβάσεων λόγω μεταβολής των συνθηκών κ.ά.).


    4ος Όρος: Οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους από τις δανειακές συμβάσεις σε τρίτο κράτος ή πρόσωπο. Η Ελλάδα δεν έχει αυτό το δικαίωμα (άρθρο 2 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης).
    Πρέπει να σημειωθεί ότι οι όροι αυτοί εξακολουθούν να ισχύουν και αποτελούν δεσμεύσεις (με διάφορους τρόπους και όρους) και του Β’ Μνημονίου.
    2. Από το σύνολο σχεδόν των όρων που είναι εκμεταλλευτικοί, τοκογλυφικοί, εκβιαστικού και παράνομοι, αναφέρω μόνο τους παραπάνω όρους, γιατί αυτοί είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν τη βάση κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, που αποτελεί το σκοπό των δανειστών μας (των κρατών μελών της Ευρωζώνης με επικεφαλής τη Γερμανία και το ΔΝΤ).
    Από τους όρους αυτούς προκύπτει ότι η μόνη σωστή αντιμνημονιακή πολιτική είναι αυτή που θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη λύση παρά μόνο:
    - η καταγγελία των «Μνημονίων» με (προσωρινή) στάση πληρωμών – και όχι «παύση» πληρωμών που λένε πολλοί σκόπιμα, γιατί σημαίνει χρεοκοπία-
    - ο έλεγχος του ύψους του δανείου, ώστε να προσδιοριστεί επακριβώς το μη επαχθές χρέος, που είναι το νόμιμο κατά το διεθνές δίκαιο, γιατί ανταποκρίνεται στην αντοχή του κράτους ως προς το να εξασφαλίσει τις βασικές ανάγκες του λαού του και της άμυνάς του,
    - η διαγραφή (το «κούρεμα») του επαχθούς μέρους του δανείου, που υπερβαίνει τις δυνάμεις του κράτους να το πληρώσει και η αναδιαπραγμάτευση, μεταξύ ίσων κρατών, του μη επαχθούς μέρους του δανείου με νόμιμους όρους.
    Αυτό που υποστηρίζουν –τώρα, οψίμως- τα κόμματα της μνημονιακής παράταξης ότι θα αναδιαπραγματευθούν όρους των «Μνημονίων» ή ότι θα επιδιώξουν «σταδιακή αποδέσμευση από αυτά» είναι αναποτελεσματικά και λέγονται για να παραπλανήσουν το λαό. Η αλήθεια είναι μια: Από τη στιγμή που υπάρχουν οι παραπάνω όροι ως βάση του δανεισμού της Ελλάδας, χωρίς προηγούμενη καταγγελία των δανεικών συμβάσεων που τους περιέχουν, καμιά άλλη διαπραγμάτευση δεν είναι δυνατή, ούτε μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.

    Δερβενάκια
    3. Ο σκοπός των παραπάνω επονείδιστων όρων είναι διττός:
    (α) Η ένταξη στο μπλοκ δυνάμεων ΗΠΑ-Ευρώπης της Ελλάδας ως υποτελούς μέλους, χωρίς δικαίωμα να στραφεί προς άλλη κατεύθυνση και
    (β) Η μεταβίβαση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε πολυεθνικές εταιρείες του ίδιου πολιτικού μπλοκ και ο πλήρης αφελληνισμός της ελληνικής οικονομίας εις όφελος των χρηματοπιστωτικών κέντρων που υπάγονται στο ΔΝΤ.
    4. Υποστηρικτικός αυτών των στόχων των δανειστών μας είναι ο πολιτικός λόγος:
    - που εκφέρουν και αναπτύσσουν σκόπιμα τα κόμματα και τα ΜΜΕ που στηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική,
    - καθώς, δυστυχώς, και οι αντιμνημονιακές παρατάξεις και τα μέσα επικοινωνίας τους, από έλλειμμα γνώσης του πραγματικού συμφέροντος της Ελλάδας και της πραγματικής βούλησης του ελληνικού λαού.


    Ο λόγος αυτός παρουσιάζει τα έξης ελλείμματα:
    (α) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για ό,τι έχει σχέση με την κυριαρχία του ελληνικού κράτους, τα εθνικά μας θέματα και την εξωτερική μας πολιτική. Τον τελευταίο καιρό το Υπουργείο Εξωτερικών έχει σβήσει από το χάρτη.
    (β) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για τον τρόπο με τον οποίο φεύγουν καθημερινά, χωρίς καμιά διαφάνεια και χωρίς καμιά πληροφορία, οι πλουτοπαραγωγικές πήγες μας, τόσο οι οικονομικού ενδιαφέροντος, όσο και οι γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Δεν ακούσαμε ποτέ, πού μεταβιβάζονται (νομίζω, μεταβιβάστηκαν ήδη) τα δικαιώματα του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας.
    (γ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για το επονείδιστο «Ταμείο», μέσω του οποίου φεύγει από την Ελλάδα χωρίς κανένα δικαίωμα της Ελλάδας κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή και κάθε έσοδο, με αδιαφανείς διαδικασίες και με απώλειες δισεκατομμυρίων. Κανένα κόμμα δεν είπε μέχρι σήμερα ότι πρέπει να καταργηθεί αυτό το εγκληματικό και παμφάγο τέρας.
    (δ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται –παρά το ότι υπάρχει πλούσια πρακτική- για το τρόπο με τον οποίο γίνεται η σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο στάση πληρωμών και η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, για να μάθει ο κόσμος ότι όχι μόνο εφικτό είναι, αλλά και αναγκαίο.

    (ε) Ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε για το ότι οι δανειακές συμβάσεις είναι ανυπόστατες και ότι είναι αντίθετες με το δίκαιο της ΕΕ και ότι δε δεσμεύουν νομικά τη Χώρα
    (στ) Τέλος, ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε, ότι –εκτός από την πολιτική της υποτέλειας- υπάρχει και η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, και ότι το ΔΝΤ και η Ευρωζώνης της Γερμανίας δεν είναι οι μόνες πήγες δανεισμού και βοήθειας στον Πλανήτη.

    Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

    «Θάλαττα - Θάλαττα»



    «Θάλαττα - Θάλαττα»
    Ο Στάθης στον eniko

    Τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς τον Προμηθέα δεσμώτη; Πέρασαν χιλιάδες χρόνια
    αλλά οι κλέφτες της φωτιάς των θεών, οι φωτοδότες άγγελοι πληρώνουν ακόμα με το συκώτι τους το ίδιο τίμημα. Εκπεσόντες άγγελοι με φυλαχτό
    εκείνους που μπορεί να πέσουν στο μέλλον - καθότι περνούν οι αιώνες και η απορία για την πείνα των παιδιών στα μάτια των αγγέλων που επιμένουν υψιπετείς
    κοιτάζει τον Λόγο κι απάντηση δεν παίρνει.

    Τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς την τραγωδία του Οιδίποδα; Χωρίς την προσπάθεια του Σπάρτακου και χωρίς τις νύχτες του Μάρκου Αυρήλιου στους μαύρους γερμανικούς δρυμούς, να σκύβει πάνω απ’ το ερώτημα της Αντιγόνης αμφίθυμος, τη μια νύχτα σίγουρος, την άλλη να αμφιβάλλει...

    Ερχόμαστε από μακριά, απ’ την εποχή
    των φόβων και των χθόνιων θεών, κι ακόμα, χιλιάδες χρόνια μετά, με την ίδια επιφύλαξη βάζουμε το ένα πόδι μπροστά απ’ το άλλο καθώς βαδίζουμε
    με τον Χικμέτ να έχει τραγουδήσει ότι «για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είναι ένας άνθρωπος που τον
    μποδίζουν να βαδίζει,
    είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε...»

    Ερχόμαστε απ’ την αρχή του χρόνου των ανθρώπων, κουβαλώντας στους ώμους μας το ξόανο της Τύχης και τους από Μηχανής Θεούς μας, πολιτικά νήπια
    που όταν ενηλικιώνονται, άλλος γίνεται θηρευτής κι άλλος αγαθός και θεράπων - με τον ίδιο Απόλλωνα πάνω απ’ το κεφάλι μας εκηβόλο και ιοβόλο, αλλά εν τω άμα θεραπευτή κι Αϊ-Γιώργη.

    Τι θα ήταν η Ευρώπη, αν δεν μπορούσε να γράψει ο Γκορ Βιντάλ απ’ την Αμερική για τον Ιουλιανό και να τον διαβάζει ένας φάρμερ, απογευματάκι στην Αυστραλία, πίνοντας μετά τον κάματο της ημέρας παγωμένη λεμονάδα...
    Τι θα ήταν σήμερα η ταπεινότης  μου που σας γράφει κι εσείς που διαβάζετε, χωρίς τη βιβλιοθήκη του Χρυσολωρά στη Βενετία;
     Ερχόμαστε
    από πολύ παλιά, από την εποχή των πρώτων εντυπώσεων των ανθρώπων, όταν η «ροδοδάκτυλη Ιως» (καθώς ακόμα και σήμερα προσπαθούν να προφέρουν τη φράση με ερασμιακή προφορά οι φοιτητές στο Κέιμπριτζ και τη Λειψία) μάθαινε στον Όμηρο
    να λέει ιστορίες για τρεις χιλιάδες χρόνια ταξίδι, ερχόμαστε από την Αλεξάνδρεια, τη Μασσαλία, τη Ρώμη, τον Τάραντα

    την Πόλη και τα χωριά του Ερυμάνθου.

    Άποικοι στην Οδησσό και πρόσφυγες απ’ την Οδησσό, χιλιάδες χρόνια πηγαινέλα.
    Γι’ αυτό και δεν φοβάμαι τώρα αυτούς που βάζουν ανήλικα παιδιά σκλάβους να δουλεύουν και κρατούν άνεργους τους νέους, προσωρινώς νικούν οι τόκοι, προσωρινώς υπερισχύει ο «τρόμος και η αθλιότητα» του Δ’ Ράιχ.
    Κανείς δεν θα μας αλυσοδέσει, κανείς δεν θα μας εμποδίσει να βαδίζουμε
    είτε στις διαδηλώσεις
    είτε στους περιπάτους με τις αγάπες μας, τα παιδάκια μας και τα όνειρά μας.

    Δεν θα αλωθούν οι Κυριακές που καθ-ιέρωσαν οι άνθρωποι. Έχουμε περάσει πολλά, είδαμε το προγονικό σαν έγινε «συντρίμμι η μάνα του η Μακεδονία» να τρέχει ικέτης στη Ρώμη και
    να εκλιπαρεί για αποφάσεις και χρησμούς.

    Είδαμε ξεριζωμούς και θαύματα να μαρμαρώνουν, φάγαμε τη σκλαβιά με το κουτάλι, χωρίς το αλάτι από μας να σκύβει το κεφάλι,
    ερχόμαστε από πολύ παλιά, με αγίους και αντάρτες φωτογραφίες στα σαλονάκια μας και εικόνες στα σπίτια των ναυτικών και των ξενιτεμένων.



    Φέρουμε στα φτερά μας ποιητές και ποιητές και ποιητές,
    γραμματικούς, μηχανικούς και γιατρούς.

    Δασκάλους! τι θα ήμασταν χωρίς αυτούς;
    Τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς τον Μαρξ, τον Νίτσε, τον Κρόμβελ και τον Νεύτωνα; τον Αρίσταρχο και τον Ιησού; Ερχόμαστε απ’ το Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία του 1936 κι απ’ τη σημαία της Νίκης κατά του φασισμού να φτερουγίζει πάνω απ’ το Ράιχσταγκ το 1945, ερχόμαστε τσιφ απ’ τον Άμλετ και τον δον Κιχώτη,

    είμαστε όλοι παιδιά των γραμμάτων.


    Κι όμως, ενώ ερχόμαστε από παλιά με αίματα ξεχρεωμένα (κι ας έλεγε ο Αισχύλος αλλιώς), με τα πένθη μας, νίκες και τις ήττες μας, κουταλάκι του γλυκού απ’ τα χέρια μιας θείας μας πολύ ερωτικής, μας σταμάτησαν εδώ,
    σε ένα τοπίο ζοφερό. Με τους καρκινοπαθείς να μη βρίσκουν φάρμακο, τους σιδερένιους εργάτες μεροκάματο, τη μια αυτοκτονία του πλησίον μας να διαδέχεται άλλη και τους πιτσιρικάδες απελπισμένους σαν τους μακρυμάλληδες Αχαιούς, όταν τους έκαιγαν τα πλοία οι Τρώες.

    Μας σταμάτησαν εδώ και προσπαθούν να μας «εμποδίσουν να βαδίσουμε», προσπαθούν να «μας αλυσοδέσουνε» οι αφιλοσόφητοι και οι τενεκέδες. Οι γεννηθέντες νεκροί.
    Ο Πόλεμος, ο Φασισμός και ο Τόκος.
    Για μιαν ακόμα φορά, για πολλοστή φορά.

    «Τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς αυτήν την Τρόικα;» καγχάζει τώρα, είρων, ο Μεφιστοφελής στον εραστή της Μαργαρίτας, τι θα ήταν οι  Έλληνες  χωρίς τον «πάντων πατέρα πόλεμο», πώς θα έφθαναν την «τίμια ελληνική λαλιά» ως την Βάκτρα, χωρίς τη σπάθη και το φάσγανο;
    Κατάφραχτοι δεν είναι οι άγγελοι;

    Και δεν έσφαξε της Τούρκας μάνας το παιδί ο Κομνηνός στις δόξες του και ύστερα ο Χιώτης, που γλίτωσε τη δική του σφαγή, για να σφάξει μετά ο γιος του άλλου θεού γιο στο Εσκί Σεχίρ;

    Σκύβει, χιλιάδες χρόνια τώρα το κεφάλι του κάθε βράδυ ο Μάρκος Αυρήλιος πάνω απ’ το ερώτημα της Αντιγόνης, τη μια νύχτα Κρέοντας, την άλλη να αμφιβάλλει...

    Ίσως με τα γράμματα να βγούμε από δω.
    Σαν την «κινούμενη δημοκρατία» των μυρίων του Ξενοφώντα, αρκεί να συνεχίσουμε

    να βαδίζουμε προς το θάλαττα - θάλαττα,
    αρκεί να «μη μας αλυσοδέσουνε»...


    Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

    Ποιοί είναι ως τώρα οι οφελημένοι του μνημονίου;


    
    
    Nicolaes Berchem, The Infancy of Zeus, 1648
     

    1. Όσοι είχαν ακίνητα μέσω υπεράκτιων εταιρειών. Γιατί τους δόθηκε η δυνατότητα να τα εγγράψουν στο όνομά τους μέσα σε έξι μήνες, χωρίς να πληρώσουν καθόλου φόρο υπεραξίας, καταβάλλοντας μόνο το 50% του φόρου μεταβίβασης.



    Οι φοροφυγάδες. Γιατί με τα κίνητρα για επαναπατρισμό κεφαλαίων, ξέπλυναν τα χρήματά τους με συντελεστή 5% (σε πολλές περιπτώσεις, όταν επανεπενδυόταν το ποσό, ο συντελεστής μειωνόταν στο 2,5%). Ήταν η πιο ανήθικη διάταξη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ: άκριτη νομιμοποίηση εσόδων, ίσως ακόμη και από εμπόριο όπλων, σωματεμπορία, ναρκωτικά.



    Και πάλι οι φοροφυγάδες. Γιατί με την περαίωση των ετών 2000-2010 παραγράφηκαν όλα τα αδικήματα της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της φοροκλοπής, μιας περιόδου κατά την οποία θα έπρεπε να είχαν αποδώσει στο κράτος φόρους της τάξεως των €110 δις.


    4

    Οσοι είχαν κέρδη από συναλλαγές στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Γιατί η είσπραξη του φόρου υπεραξίας από την πώληση μετοχών εισηγμένων στο Χ.Α.Α. παρατείνεται μέχρι 31.12.2012. Να υπενθυμίσουμε ότι αυτός ο φόρος καθιερώθηκε επί κυβέρνησης Καραμανλή.




    5. Όσοι εισπράττουν μεγάλα μερίσματα από Α.Ε. και Ε.Π.Ε. Γιατί η αρχή της φορολόγησης όλων των εισοδημάτων, ανεξαρτήτως πηγής, με την κλίμακα φυσικών προσώπων πετιέται στο καλάθι των αχρήστων με τη θεσμοθέτηση φόρου 21% για τα εισοδήματα του οικονομικού έτους 2011.



    Όσοι είχαν πραγματικά μεγάλα εισοδήματα. Γιατί οι ανώτατοι συντελεστές στη φορολογία εισοδήματος δεν αυξήθηκαν.



    Όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Γιατί κανείς δεν αποφάσισε να επιβάλει φόρο εξόδου κεφαλαίων από τη χώρα, που ισχύει σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ.

    Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ φεύγουν και παραδίδουν την οικονομία σε κατάρρευση και τα δημόσια ταμεία άδεια




    Και αντί να προτείνουν κάποια αξιόπιστη λύση στα προβλήματα που δημιούργησαν , περιφέρουν τα αποτελέσματα της πολιτικής τους ως φόβητρο για να συνεχίσουν την ίδια πολιτική.
    Προσπαθούν να φοβίσουν τον κόσμο για να μειώσουν όσο μπορούν τη διαγραφόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ



    -ΕΚΜ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

    Η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ φεύγουν μαζί με τα υποστηρίγματά της διαπλοκής τους και έρχεται το αύριο της ελπίδας για μια ζωή με αξιοπρέπεια και προοπτική"
    Από την ομιλία για το πρόγραμμα του Αλ. Τσίπρα στις 1-6-2012
    .